99574

Wspólna polityka handlowa

Polityka handlowa:

a)    Autonomiczna- sprawy związane z liberalizacją handlu i ochroną rynku wewnętrznego Wspólnoty

b)    Traktatowa- sprawy związane z handlem z krajami trzecimi. WE ma prawo zawierać umowy handlowe w imieniu patistw członkowskich. Za negocjacje odpowiedzialna jest KE Umowy podpisuje Rada UE (większościąkwalifikowaną, a umowy o stowarzyszeniu- jednomyślnie)

Porozumienia:

-tworzące unię celną ( z Andorą, San Marino, Turcją)

-tworzące strefę wolnego handlu (EFTA, Europa Środkowo- Wschodnia. Basen Morza Śródziemnego oraz Meksyku i Chile; prace nad Wspóbiy Rynek Pohidnia-Mercosur, ASEAN, kraje Półwyspu Bałkańskiego i Ameryki Środkowej)

Europejski Obszar Gospodarczy

EMFTA- Euro-Mediterranean Free Trade Area

-udzielanie przez WE jednostronnych preferencji handlowych (GSP-General System of Preferences) Grupa AKP- Afryka, Karaiby, Pacyfik; państwa WNP, Pakt Andyjski -Klauzula Najwyższego Uprzywilejowania

Instrumentarium ochronne:

•    Procedura antydumpingowa- dumping to sprzedawanie towaru za cenę niższą niż tzw. Wartość normalna.

•    Środki antydumpingowe: cła tymczasowe, cła antydumpingowe, zobowiązania cenowe

•    Środki antysubsydyjne- subsydia to pomoc finansowa państwa lub innej instytucji publicznej, udzielona danemu podmiotowi gospodarczemu