99848

most, którego wykonawcą byl mistrz Piotr Postula z Budziszyna Most leżajowy długości 1250 kroków i rozpiętości przęseł 3-5-6 m.

Istniał on najdłużej ze wszystkich stałych mostów na ziemiach dawnej i ówczesnej Rzeczypospolitej. Rokrocznie naprawiany, uzupełniany i odbudowywany przetrwał do 1855 r„ tj ponad 350 lat (rys 2.11).

Mosty drewniane budowano również poza Europą. Znane są chińskie mosty wspornikowe, które często miały kamienne filary Dochodziły niekiedy do dość znacznej długości kilkuset kroków. Pomimo dużej wprawy w użyciu drewna, Chińczycy nigdy nie wpadli na pomysł stosowania kratownicy w drewnianych mostach Tak samo zresztą dachy budynków opierali na skomplikowanym systemie słupów, belek i wsporników. Przy budowie mostów stosowano takie same zasady jak przy wznoszeniu budynków. Drewniane mosty chińskie były zwykle bogato zdobione i z zasady przykryte dachem Oryginalna konstrukcja przedstawiona na rys. 2.12 powstała kilka wieków temu Od tego czasu była kilkakrotnie wymieniana

Zupełnie odmienne typy obiektów mostowych stały się ważnym elementem jedności estetycznej, filozoficznej i duchowej, która cechuje chińskie ogrody. Czasem wystarczył zwykły szereg kamieni, ale niekiedy budowano bardziej skomplikowane budowle. Wśród nich były charakterystyczne tylko dla Chin mosty zygzakowe, których każde załamanie kierunku pomostu symbolizowało jedność przeciwności (filozofia yin i yang) (rys. 2.13). (Niektórzy uważają, że mosty zygzakowe projektowano w celu pokrzyżowania planów diabłom, chociaż w istocie wyrażają jedność przeciwieństw) [4], Most ten istnieje od XVI 4- XVII wieku, a jego konstrukcja jest systematyczne wymieniana [4] Inną powtarzającą się cechą konstrukcji mostowych w Chinach były bardzo wyniosłe, smukłe przęsła lukowe.

Począwszy od VII w., wpływy chińskie w sferze budowy ogrodów i mostów rozprzestrzeniły się w Japonii, gdzie również ustaliła się tradycja