99991

dociskowi do wcześniejszego, a uszczelka gumowa zamyka skutecznie, całkowicie dopływ wody do opróżnionej komory. Przepony sąsiadujące z połączeniem można zatem usunąć i przystąpić do wykonania ostatecznego, stałego styku segmentów. W powstałym z dwócli frezów wgłębieniu w obudowie tunelu dokonujemy połączenia izolacji zewnętrznej, elementów konstrukcyjnych, wyrównujemy wnękę betonem i łączymy izolację wewnętrzną zapewniając ciągle, umonolitycznione połączenia segmentów.

Innym przykładem może być pólprefabrykowana konstrukcja zespolona stalowo--żelbetowa. Wówczas na poligonie, podobnym do pochylni stoczniowej, wykonuje się metalowy szkielet konstrukcji złożony najczęściej z dwóch blach antykorozyjnych i środkowego zbrojenia konstrukcji nośnej. Zamknięte przeponami poprzecznymi półfabrykaty są pontonami, które wodujemy i holujemy na miejsce zatapiania. Końcówki segmentów -pontonów są uzbrojone w połączenia typu kołnierzowego. Wystające poza zewnętrzny obrys tunelu kołnierze lub ich odcinki są wyposażone w otwory na śmby połączenia (rys. 5.22). Zatapianie segmentu następuje na skutek wypełnienia stalowego szkieletu betonem konstrukcyjnym. Zanurzający się stopniowo segment nurkowie dopasowują do wcześniej zamontowanego. Wprowadzają między czołowe przekroje segmentów uszczelkę giunową i skręcają kołnierze śrubami, doprowadzając do trwałego, szczelnego ich połączenia. W połączonych segmentach usuwa się przepony i ostatecznie dokonuje połączenia wewnętrznej konstrukcji stalowej obudowy tunelu.

Podobną procedurę można przewidzieć, budując tunel na terenach o nieustabilizowanym podłożu, np. na terenach szkód gómiczyclr, gdzie sztywne, szczelne segmenty łączą podatne styki umożliwiające poprzeczne przemieszczenie segmentów' bez naruszenia ciągłości, szczelności tunelu. W przekroju poprzecznym tunelu wystarczy przewidzieć odpowiedni zapas skrajni, aby mógł być on dalej użytkowany po przeprowadzeniu rektyfikacji urządzeń i uzupelmemu ewentualnych braków konstrukcji lub izolacji.