9
Rozwiązanie to ma też inne zalety: magnesy w trakcie pracy silnika są dociskane do wirnika co zabezpiecza je przed oderwaniem. Z drugiej strony ciepło wydzielane w uzwojeniach wewnętrznego stojana podgrzewa magnesy, które są chłodzone przez strumień powietrza opływający wirnik.
Przedmiotem ćwiczenia jest 12 połowy silnik z wirnikiem zewnętrznym.
5. Stanowisko laboratoryjne
Na stanowisku laboratoryjnym zainstalowany jest silnik wolnoobrotowy w układzie napędu roweru elektrycznego.. Obciążenie silnika stanowi masa reprezentująca obciążenie inercyjne jak również hamulec cierny, którego zadaniem jest odwzorowanie oporów stałych, głównie oporów toczenia i wzniesienia. Ze względu na stosunkowo małą prędkość jazdy roweru opory aerodynamiczne w wykonywanych testach zostaną pominięte.
Obciążenie inercyjne w postaci metalowego krążka ma za zadnie odwzorowanie masy roweru i rowerzysty poruszających się ruchem postępowym na ruch obrotowy. W tym celu wykorzystano równość energii kinetycznych ruchu postępowego i obrotowego:
(5)
L 1 2 1 , 1,2
Ek =—mv +—Jko) = —J(o k 2 2 k 2
gdzie:
m, v- masa i prędkość w ruchu postępowym;
Jk- moment bezwładności kół rowerowych;
J, (o- moment bezwładności i prędkość kątowa w ruchu obrotowym.
Ponieważ na stanowisku badawczym silnik został zainstalowany na kole motorowym, to można pominąć wpływ energii kinetycznej ruchu obrotowego kół rowerowych. A zatem równanie przyjmie postać:
Ek =—mv2 =—Jco2 (6)
k 2 2
Po wykorzystaniu zależności, że v = cor, gdzie r - promień koła rowerowego i prostych przekształceniach otrzymujemy:
J = mr2 (5)
Przy założeniu że masa rowerzysty wynosi 53kg zaś promień koła rowerowego równy jest 0,25 m otrzymujemy równoważny zredukowany do osi koła moment bezwładności 3,3 kgm2.
Na rysunku 5. przedstawiono ideowy schemat stanowiska do badania wolnoobrotowego silnika PM.