1352737794

IUS

SPRAWOZDANIE Z RUCHU RELIGIJNEGO,

większe wrażenie, bo na terenie okupacyi austryackiej maryawityzm wogóle bardzo słabo tylko się rozwinął. W Łodzi natomiast maryawityzm cieszy się większą sympatyą, którą w czasie wojny usiłował sobie zjednać dość ożywioną akcyą humanitarną. Zresztą maryawici w czasie wojny niewiele dawali znaków życia. Wychodzące w Łodzi dwa pisma maryawickie: Maryawita i Wiadomości mar yaioiclcie z wybuchem wojny przestały wychodzić, a nawet z okazyi uroczystości 3 maja duchowieństwo maryawickie nie przypomniało się społeczeństwu, gdyż nie brało udziału w pochodzie. Jest nadzieja, że ta dziwaczna sekta w normalnych warunkach i pod wpływem trwałego złączenia się Królestwa z kulturą religijną Zachodu, nie za długo sama się rozpadnie.

Ks. Ernest Matzel,

Kilka słów z okazyi artykułu p. Mazanowskiego:

r

Powieść dawniej i dziś.

Czytelnicy Przeglądu Powszechnego powitali z radością w zeszycie majowym podpis P. A. Mazanowskiego. Powitali jako dawnego znajomego z którym niejedną miłą i pożyteczną spędzili chwilę, a którego teraz, gdy huk dział nieco się oddalił z podwójną — po długiem niewidzeniu — odnajduje się ochotę. Stoi on u wrót artykułu p. t. : Powieść dawniej i dzisiaj, bardzo cennym. Nie godziłobym się nic z niego ująć. ~~ są natomiast rzeczy, któreby się pragnęło dodać, tern bardziej, że młoda generacya przechodzi ponad niemi do porządku dziennego, ignorując zupełnie ich wartość. Otóż i w artykule P. Mazanowskiego uderzało nas, ludzi starszych pewne niedocenienie. Według treści rozprawmy zdawałoby^r się, że po fazie literatury gorąco patryotycznej nastąpiła era w^ryłącznej niemal pracy ekonomicznej, bez wyższej aspiracyi, era stosunkowego zastoju z którego nagle jak błyskawica zbudziła nas Sienkiewiczowska Trylogia. Na ten

f

punkt atoli pragnęlibyśmy zwrócić uwagę czytelników, wykazać, że

n

nowym pokoleniom nie wolno zapominać o wspaniałym ruchu umysłowym, jaki w Krakowie a za Krakownm i dalej w Polsce panował między- r. 1870 a 1880. Była to jakoby świetlana fala, gorący prąd pod którego tchnieniem wszystko w koło nas zdało się rozkwitać, a literatura i sztuka wŁraczając ważycie prywatne zespalały się z niem i tworzyły cudną jedność. ,,Jestto Odrodzenie Odrodzenia'' — mówili z promienną twarzą młodzi humaniści. Było to jednak czemś-