1352738045

PRZEGLĄD PIŚMIENNICTWA

350

dziwniejsza, że autor już poprzednio (str- 280) umieścił go zupełnie trafnie wśród uczniów św. Bonawentury. Heimericus de Campo nazwany jest (str. 431) jednym z najbardziej wpływowych tomistów w Kolonii, jednym z przewódców w w^ralce przeciw tamtejszym ał-bertystom, tymczasem w rzeczywistości było całkiem przeciwnie, Heimericus przez swoje pisma najbardziej zaognił —-jeżeli tam wo-góle o ogniu może być mowa — spór koloński, hetmaniąc alberty-stom. Nie wiadomo, dlaczego Versor (str. 430) zajmuje skromne wprawdzie, lecz uprzywilejowane miejsce, skoio on należy do szarego zupełnie tłumu tomistów⁷ kolońskich. Za Prantlem widocznie umieścił De Wulf naszego Michała z Wrocławia wśród zwyrodniałych terministówą ale Vratislaviensis nie był ani t er mini s tą; ani zwyrodniałym, był raczej tomistą bez zarzutu i bez większego znaczenia. Pawła z Wenecyi znam jako gorącego zwolennika jego mistrza zakonnego, Egidiusa Rzymskiego, autor wymienia go (str. 396) w szeregu wdoskich aweroistów. Możnaby się także posprzeczać o Okkama. Wszystkie te szczegóły nie obniżają wcale wartości dzieła, odnoszą się bowiem do okresu, dotąd najmniej zbadanego, ale mogą posłużyć za dowód, za przykład, jak wielki jeszcze zostaje obszar do zbadania.

We wszystkich pracach naukowych De Wulf a ujawnia się wybitna zdolność i dążność do syntezy: profesor lowański wszędzie grupuje, klasyfikuje, stara się nie tylko z danego materyału wydobyć koniecznie jakieś uogólnienia, ale nadaje mu pewną formę symetryczną, prostolinijną. Ten rodzaj umysłów ości autora wystąpił najjaskrawiej w⁷ jego historyi średniowiecznej filozofii; wskutek tego zrywa się raz po raz wątek wykładu i zdaje się łamać linia rozwojowa w samej rzeczy, ale za to w tern jaśniejszem świetle okazują się wszelkie ogólne spostrzeżenia.

Bardzo znamiennym jest fakt, że do takich samych poglądów na filozofię średniowieczną dochodzi Baeumker, kierownik redakcyjny znanych Beitrage, gdzie wszystkie niemal studya posiadają wybitny charakter analityczny. Ramy, w jakich profesor monachijski miał zmieścić obraz filozofii średniowiecznej, były z góry nakreślone przez redakcyę wydawnictw a Kultur der Gegenwart₇ .która postanowiła w jednym tomie podać historyę całej w⁷ogóle filozofii, nie wyłączając nawet nieeuropejskiej. Na stu stronach potrafił jednak Baeumker skupić olbrzymią ilość treści. Właściwy obraz historyczny wyprzedza wstęp, zawierający charakterystykę filozofii średniowiecznej i omó.