92955

Z ĆWICZEŃ!!

Parcie czynne, spoczynkowe i odpór gruntu. Przedstawić na wykresie zależność między odkształceniem gruntu spowodowanym oddziaływaniem konstrukcji a wielkością parć.

Parcie spoczynkowe (geostatyczne) - siła działająca od strony ośrodka gruntowego na płaskie element ściany oporowej w przypadku, gdy element ten nie ma możliwości przemieszczenia się.

Po—y H-Ko

Ko =1 —sin<f>

gdzie: y - ciężar objętościowy gruntu;

H - zagłębienie ścianki w grunt poniżej naziomu;

Ko - współczynnik parcia spoczynkowego;

0 - kąt tarcia wewnętrznego;

Parcie czynne (aktywne, geodynamiczne) - siła działająca od strony ośrodka gruntowego na plaski element ściany oporowej w przypadku gdy element przemieści się w stronę działania parcia gruntu dostatecznie do osiągnięcia przez parcie gruntu wartości

Pa = p ■ g ■ H • Ko —2 • c •

najmniejszej.

gdzie: K«- współczynnik parcia czynnego, zależny od o, nachylenia ściany i kształtu naziomu.

Przy wyznaczaniu parcia gruntu od spoczynkowego do aktywnego korzysta się z założeń:

•    przenoszenie obciążenia następuje w zakresie sprężystej pracy ośrodka gruntowego;

•    grunt pracuje w stanie uplastycznienia (w granicznym stanie naprężeń);

•    bryła odłamu gruntu określonej powierzchni znajduje się w stanie równowagi granicznej;

Parcie bierne (odpór) - jest to reakcja gruntu na nacisk ściany przesuwającej się ku gruntowi. Zmienia się ono stopniowo, od wartości parcia spoczynkowego do wartości odporu

Pb = p g - H • Kt -t-2 • c • Vk»

granicznego, odpowiadającego tzw. granicznemu przemieszczeniu ściany.

gdzie: K_b - współczynnik parcia biernego, zależny od 0, kata odchylenia ściany od pionu oraz kata nachylenia naziomu od pionu.

\

uthMrw.imy aiy |    \

kęnftt«fccjq ort gpiintii \