1687289607

34 W Angoli.

poza portugalskim, został przywołany młody, przystojny chłopiec w aresztanckiem ubraniu, z wielkim białym numerem na plecach.

Młody zesłaniec polityczny, jak zadecydowałem odrazu w myśli, mówił dobrze po francusku, więc po chwili omyłka wyjaśniła się.

Uprzejmy dyżurny oficer zaproponował, by are-sztant, w asyście dwóch żołnierzy, odprowadził mnie do gubernatora. Żołnierze szli tuż za przewodnikiem, ale ponieważ po francusku nie rozumieli, mogliśmy rozmawiać zupełnie swobodnie.

—    Zapewne polityczna sprawa, — zagadnąłem.

—    Tak, jestem studentem uniwersytetu w Lizbonie.

—    Dużo pan dostał?

—    Dwa lata. Pozostały jeszcze tylko trzy miesiące.

—    Czy dobrze się z panami obchodzą?

—    Bardzo dobrze, jak z wszystkimi, którzy żadnego poważnego przestępstwa nie popełnili, i którzy po raz pierwszy zesłani zostali do Angoli. Lecz dla innych są tu lochy, pełne wilgoci i szczurów, są i kajdany na ręce i nogi.

—    Zapewne cieszy się pan, że już wkrótce powróci do domu? — pytałem dalej.

—    I tak i nie. Rad będę oczywiście zobaczyć rodziców i rodzeństwo. Lecz wiem, że wkrótce przywiozą mnie tu po raz wtóry. Walczymy przeciwko dyktaturze i, po powrocie do kraju, powrócę niezwłocznie do szeregów przyjaciół.

Zatrzymaliśmy się przed pałacem gubernatora. W chwili, gdy przybyli z nami żołnierze odwrócili się