2588001001

Bezpieczeństwo transportu morskiego w regionie Morza Bałtyckiego 581 nimalizowania skutków wypadku na morzu. Działania prewencyjne polegają także na przygotowaniu się do prowadzenia ewentualnej akcji ratowniczej poprzez sporządzenie planów operacyjno-ratowniczych oraz przeszkolenie ratowników, wyposażenie ich w sprzęt ratowniczy, zapewnienie łączności, a także przygotowanie służb lądowych do odbioru i utylizacji zebranej substancji. Ćwiczenia ratownicze (np. BALEX DELATA) weszły już na stałe do kalendarza służb ratowniczych z regionu Morza Bałtyckiego.

Środki i siły morskich służb ratowniczych powinny być adekwatne do zadań stojących przed nimi. Jednakże niedostateczne wyposażenie polskiej Służby SAR [Bogalecka, Popek, 2005b], zmusza ją do korzystania z pomocy wyszkolonych jednostek ratownictwa chemicznego Państwowej Straży Pożarnej (PSP). Blisko 10 lat temu podpisane zostało porozumienie pomiędzy Służbą SAR a PSP o prowadzeniu wspólnych działań ratowniczych w pasie nadbrzeżnym, na akwenach śródlądowych oraz na obszarach morskich. W myśl zawartego porozumienia obie służby ratownicze zobowiązały się do ścisłej współpracy w akcjach poszukiwawczo-ratowniczych w celu ratowania życia, gaszenia pożarów, zwalczania zagrożeń olejowych i chemicznych, a także ochrony środowiska naturalnego Morza Bałtyckiego. Ponadto polska Służba SAR podczas akcji ratowniczych wspierana jest także przez Marynarkę Wojenną, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Straż Graniczną, Policję, opiekę zdrowotną oraz inne jednostki, będące w stanie udzielić pomocy w tym zakresie.

Ważnym etapem rozwoju ratownictwa morskiego w obrębie Morza Bałtyckiego był jego podział na tak zwane regiony poszukiwania i ratownictwa - regiony SAR oraz wyłączne strefy ekonomiczne, w obrębie których poszczególne państwa nadbałtyckie prowadzą, odpowiednio, akcje ratowania życia i akcje zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego.

Podział Bałtyku na strefy ekonomiczne przebiegał skomplikowanie i dotychczas nie został zakończony. Istnieją akweny sporne, na przykład Polski z Danią, w pobliżu wyspy Bomholm oraz między innymi Estonii, Łotwy i Litwy ze Szwecją wzdłuż Środkowego Bałtyku. Konflikt wynika stąd, że właściciel strefy ekonomicznej jest jednocześnie właścicielem zasobów żywych, przedmiotów znajdujących się na dnie oraz bogactw mineralnych leżących pod dnem danej strefy. Brak jednoznacznego podziału Morza Bałtyckiego na strefy ekonomiczne utrudnia prowadzenie akcji zwalczania zagrożeń środowiska morskiego.