POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTW 67
W stosunkach międzynarodowych spotykamy podział bezpieczeństwa państw na narodowe i międzynarodowe. Bezpieczeństwo narodowe to w istocie bezpieczeństwo państwa1, które obejmuje takie wartości jak: przetrwanie (strukturalne, etniczne, biologiczne), integralność terytorialna, niezależność polityczna (w sensie suwerenności i autonomii wewnętrznej), jakość życia (w sensie poziomu życia). Zagrożenie którejkolwiek z czterech wymienionych wartości prowadzi do ograniczania żywotnych interesów państw, a tym samym oznacza zmniejszenie bezpieczeństwa narodowego. O ile względnie łatwo jest określić zagrożenia wobec pierwszych dwu wartości, o tyle wobec dwu następnych jest znacznie trudniejsze. Dlatego nigdy żadne państwo nie jest bezpieczne w sensie absolutnym. Bezpieczeństwo międzynarodowe oznacza nie tylko ochronę bezpieczeństwa poszczególnych uczestników stosunków międzynarodowych (ich sumę), ale także ochronę pokoju jako istotnej wartości państw i systemów międzynarodowych (jest to swoiste wzmocnienie zbiorowe)2. Zarówno bezpieczeństwo państwa, jak i bezpieczeństwo systemu międzynarodowego jako całości zależą od współpracy międzynarodowej, kolektywnego rozwiązywania wspólnych problemów oraz budowania powszechnego zaufania. Wyraża więc wzajemną zależność państw i koordynacyjny charakter polityki bezpieczeństw a3.
ISTOTA POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTW
Państwa starają się postępować racjonalnie, dążąc do zmniejszania poczucia niebezpieczeństwa i niepewności oraz do podnoszenia stopnia zaufania w stosunkach z innymi. Służy temu polityka bezpieczeństwa, która stanowi celową i zorganizowaną działalność kompetentnych organów państwa, mającą na celu zaspokojenie wszystkich wartości składających się na treść bezpieczeństwa państwa. Jej istotą jest swoista inżynieria, polegająca na „projektowaniu, testowaniu i wdrażaniu systemów zabezpieczeń i procedur ograniczających prawdopodobieństwo występowania zdarzeń niekorzystnych, sposobów' ochrony przed ich skutkami, ograniczenie tych skutków, a także badanie mechanizmów procesów wzajemnego oddziaływania zagrożeń, otoczenia cywilizacyjnego i środowiska naturalnego”4.
Skuteczność polityki bezpieczeństwa zależy od stopnia uzgodnienia interesów państw wchodzących w skład wspólnoty międzynarodowej. Przy czym najważniejszą rolę odgrywają wielkie potęgi, od który ch w dużej mierze zależy eliminowanie zagrożeń, jak też wypracowywanie infrastruktury - porozumień,
J. Stańczyk, Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa. Instytut Studiów Politycznych PAN. Warszawa 1996, s. 28.
J. Kukułka, op. cit., s. 35.
J. Stańczyk, op. cit., s. 41.
S. Sulowski, M. Brzeziński (red.), op. cit., s. 25.