1. bezpieczeństwa państwa w stosunkach międzynarodowych czyli jego przetrwania, integralności terytorialnej, niezależności politycznej, poziomu i perspektyw rozwoju (jakości życia społeczeństwa.)
2. wzrostu jego siły materialnej i moralnej, czyli wzrostu jego potencjału i wpływu, rozwoju gospodarczego, technicznego, naukowego, kulturalnego, także przez udział we współpracy międzynarodowej.
3 wzrostu pozycji międzynarodowej państwa czyli zaspokajającego jego aspiracji uczestnictwa w różnych formach stosunków międzynarodowych ( zawiera się w tym prestiż państwa).
Ukształtowania i optymalizacji reguł funkcjonowania środowiska międzynarodowego czyli celów „nieegoistycznych” związanych np. ze sprawnością i skutecznością prawa oraz organizacji międzynarodowych, ochroną praw człowieka, ochrona środowiska, pomocą humanitarną).
Instrumenty polityki zagranicznej wg dziedzin życia społecznego z których pochodzą Instrumenty Polityczne
-kontakty pomiędzy oficjalnymi przedstawicielami państw
-sfera stosunków dyplomatycznych (min negocjowanie treści traktatów, ustalenie stanowiska wobec państw trzecich).
Instrumenty gospodarcze
Stają się instrumentem polityki zagranicznej gdy za ich pomocą państwo chce osiągnąć cele polityczne
-np. embargo, transfer finansów,
Instrumenty wojskowe
Stosowane w ostateczności gdy zawiodą inne środki i metody -interwencje zbrojne, operacje wojskowe -pomoc w postaci dostaw broni i sprzętu Instrumenty normatywne
Zabiegi na rzecz ustanowienia takich regulacji prawnych ( np. traktatów) oraz mechanizmów ich egzekwowania jakie SA zgodne z interesami państw ułatwiaja osiąganie ich podstawych celów w sferze bezpieczeństwa czy rozwoju gospodarczego, legitymizując ich postępowania, a także utrudniają innym państwom podejmowanie działań uznawanych za niezgodne z interesami tych, którzy dążą do przyjęcia określonych regulacji.
Instrumenty psychospołeczne- polegają na wykorzystaniu kultury, nauki, informacji, atrakcyjności ideologii lub modelu społecznego w działalności promocyjnej, propagandowej, informacyjnej prowadzonej przez państwo wobec otoczenia.
Dyplomacja W najszerszym rozumieniu jest to zarówno sztuka, nauka jak i technika reprezentowania państwa jak i prowadzenia negocjacji
W tym znaczeniu spełnia ona kilka funkcji.