2588001984

2588001984



IV. Badania Laboratoryjne

IV. 1. Diagnostyka chorób autoimmunizacyjnych

A u toprzeci wdała

Autoprzeciwciała są przeciwciałami reagującymi z antygenami własnych tkanek i należą do istotnych czynników immunopatogennych. Występowanie autoprzeciwciął jest znacznikiem rozwoju szeregu chorób, może też na wiele lat poprzedzać objawy kliniczne. Ich oznaczanie odgrywa szczególnie istotną rolę w diagnostyce i monitorowaniu chorób autoimmunologicznie uwarunkowanych

Obecność autoprzeciwciał oraz ich ocena ilościowa lub jakościowa określana jest trzema podstawowymi metodami.

Metoda immunofluorescencji pośredniej (IF)

W większości przypadków metoda ta spełnia wymogi badania wstępnego (przesiewowego). W metodzie IF wykorzystuje się preparaty tkankowe lub komórkowe bogate w antygeny specyficznie wiązane przez badane przeciwciało (tzw. substrat), a podstawą oceny jest badanie immunohistochemiczne pozwalające określić:

•    stężenie przeciwciał metodą podwójnych rozcieńczeń surowicy (miano: 1:2, 1:4, 1:8, etc.); wynik przedstawiany jest jako największe rozcieńczenie przy którym uwidacznia się reakcja antygen - przeciwciało (metoda półilościowa)

•    stopień intensywności wiązania przeciwciała z antygenem (intensywność fluorescencji); wynik oceniany jest w skali od ujemnego (-), czyli braku widocznej reakcji do silnie dodatniej (+++)

•    typ autoprzeciwciała określany jest na podstawie rozmieszczenia w tkance dodatniej reakcji antygenu z przeciwciałem. Typ świecenia (np. homogenny, brzeżny itp.), stwarzający możliwość bardziej dokładnej oceny poszczególnych autoprzeciwciał

Metoda immunoenzvmatvczna (ELISA)

Metoda immunoenzymatyczna (ELISA) z użyciem syntetycznych lub oczyszczonych antygenów. Pozwala na ilościową ocenę stężenia badanych przeciwciał, a wynik wyrażany jest w międzynarodowych, umownych lub względnych jednostkach na mililitr surowicy (IU/ml lub j.u./ml, RU/ml i t.d.).

Metoda Immunoblot/Westem biot

Metoda pozwala na jakościową i półilościową ocenę badanych przeciwciał. Z uwagi na wysoką swoistość metody, badania te wykorzystywane są głównie jako testy potwierdzenia. Testy Immunoblot / Western biot pozwalają na analizę do kilkunastu antygenów jednocześnie. Wynik jest wydawany jako ujemny/dodatni oraz określana jest siła wiązania antygenu, w skali od (-) do (+++).

10


Laboratorium Immunologii Klinicznej. Transplantacyjnej i Hematologii UCK Gdańsk



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Badania kliniczne i laboratoryjne w diagnostyce chorób zwierząt Pod rvdakcj.
Badania laboratoryjne w diagnostyce neuroboreliozy Głównym wektorem choroby są kleszcze lxodes,
Slajd48 (74) Badania laboratoryjne w diagnostyce niedoborów żywieniowych Surowica (białko, albuminy,
Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej 3. Diagnostyka chorób infekcyjnych: -    żółtaczki
Weterynaryjne Laboratorium Diagnostyczne - Choroby Wewnętrzne Uniwersytet
diagnostyka niewydolności nerek Badania laboratoryjne w diagnostyce niewydolności nerek • Ostra ni
Badania laboratoryjne w diagnostyce neuroboreliozy Postacie kliniczne neuroboreliozy w zależności od
Badania laboratoryjne w diagnostyce neuroboreliozy WYNIK Jasnożółta Klarowny > 1000
DSC04480 Współczesna diagnostyka laboratoryjna chorób autoimmunologicznych opiera się na
DSC04480 Współczesna diagnostyka laboratoryjna chorób autoimmunologicznych opiera się na

więcej podobnych podstron