ton). Dodatkową korzyścią wprowadzenia gatunków liściastych do lasów iglastych będzie dalsze zwiększenie sekwestracji węgla w warunkach przewidywanego ocieplenia klimatu (Wiesmeier et al. 2013).
O ile istnieje powszechny konsensus, że prognozowany wzrost stężenia CO2 w atmosferze i związany z tym wzrost temperatury spowodują, że tundra i lasy borealne staną się źródłem netto węgla (Koven et al., 2011; Ziegler et al., 2013), to reakcja gleb leśnych stref umiarkowanych na zmiany klimatu może być złożona i trudna do jednoznacznej oceny. Generalnie uważa się, że wraz ze wzrostem temperatury rośnie tempo respiracji mikroorganizmów glebowych, spowodowane zmianami w ich składzie ilościowym i jakościowym, brak jest jednak jednoznacznych wyników badań aby prognozować w jaki sposób pod wpływem wzrostu stężenia CO2 w atmosferze zmieni się aktywność biologiczna gleb, czy dostępność składników pokarmowych, ani też jak będą przebiegały wzajemne relacje między przemianami C i N w biomasie podziemnej. Większość badań wykazuje jednak, że wraz ze wzrostem stężenia CO2 w atmosferze następować będzie przesunięcie środka ciężkości w modelu rozmieszczenia węgla w całym drzewie w kierunku części podziemnej, co spowoduje zwiększenie się emisji z puli węgla glebowego na skutek oddychania. Należy również mieć na uwadze, że wzrost temperatury gleby spowoduje również zwiększenie się ilości azotu dostępnego dla roślin, co z kolei - w ekosystemach o ograniczonej ilości N - może stymulować wiązanie węgla w szybciej przyrastającej biomasie, kompensując w ten sposób straty węgla glebowego.
Wiele sprzeczności w badaniach dotyczących zarówno wielkości zasobów węgla w glebach leśnych, jak i mechanizmów jego wiązania, czy też wpływu czynników naturalnych oraz antropogenicznych na sekwestrację, jest spowodowane brakiem jednolitej metodyki badania zasobów SOC. Jak dotąd nie określono w skali globalnej np. tak podstawowej cechy jak głębokość pobierania prób do badań.
Mając na uwadze mnogość istniejących w literaturze, nie zawsze jednoznacznych wniosków, należy tym bardziej wzmóc wymienione w niniejszym podsumowaniu działania prowadzące do zwiększenia sekwestracji węgla.
8. Literatura.
Akala, V.A., Lal, R., 2001. Soil organie carbon pools and seąuestration rates in reclaimed minę soils in Ohio. J. Environ. Qual. 30, 2098-2104
Andrews, J.A., Matamala, R., Westover, K.M., Schlesinger, W.H., 2000. Temperaturę effects on the diversity of soil heterotrophs and the delta 13C of soil respired CO2. Soil Biol.
Biochem. 32, 699-706
Banfield, G.E., Bhatti, J.S., Jiang, H., Apps, M.J., Kaijalainen, T., 2002. Variability in regional scalę estimates of carbon stocks in boreal forest ecosystems: results from west-central Alberta. Forest Ecol. Manag. 169, 15-27
Bekele, A., Kellman, L., Beltrami, H., 2007. Soil profile CO2 concentrations in forested and elear cut sites in Nova Scotia, Canada. For. Ecol. Manage. 242, 587-597
19