151
Na finiszu Nowej Drogi...
je do podejmowania dalszych działań zmierzających do upowszechnienia idei Nowej Drogi w Polsce. Nie obędzie się oczywiście bez modyfikacji wypracowanego modelu, co stanowi nieodłączny element rzetelnie przeprowadzonej ewaluacji programu.
Kolejnym istotnym zadaniem, jakie stoi przed Stowarzyszeniem POSTIS, będzie podjęcie współpracy z wolontariuszami, mającymi udzielać wsparcia osobom skazanym, na każdym etapie programu (począwszy od pobytu w zakładzie karnym, do czasu rozwiązania przez nich umów o pracę).W rzeczywistości nie można wykluczyć dalszej ich współpracy.
Bibliografia
Bartkowicz Z., Efektywność resocjalizowania nieletnich w zakładzie poprawczym i wychowawczym, Lublin 1987.
De Mello A., Modlitwa żaby, Kraków 1998.
Fidelus A., W stronę resocjalizacji inkluzyjnej, „Probacja” 2011, nr 2, s. 72-79.
Karpuszenko E., Sport i rekreacja w profilaktyce niedostosowania społecznego mło-dzieży, [w:] A. Kieszkowska (red.), Dylematy współczesnej profilaktyki i resocjalizacji, Kielce 2008.
Konopczyński M., Metody twórczej resocjalizacji. Teoria i praktyka wychowawczą., Warszawa 2009.
Lewicka-Zelent A., Korona K., Program „Nowa Droga”, jako propozycja oddziaływań kulturo technicznych wobec osób skazanych, „Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej” 2013, nr 12, s. 73-82.
OHivier B, Życie zaczyna się po sześćdziesiątce. Inspirująca opowieść o nadziei, odwadze i radości żyda, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2011.
Penc J., Nowoczesne kierowanie ludźmi. Wywieranie wpływu i współdziałanie w organizacji, Warszawa 2007.
Puzewicz M., Bojko-Kulpa B., Drałować wielu młodych ludzi, „Probacja” 2012, nr 4.
Pytka L., Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne, Warszawa 2000.
Strzyżewski S., Proces kształcenia i wychowania w kulturze fizycznej, Warszawa 1996.
www.nowadroga.eu, 28.04.2014.