A więc mieszkańcy obszarów chronionych nie dostrzegają zagrożeń, gdyż nie mają o nich wiedzy, ani nie wykazują aktywnej postawy na rzecz ochrony środowiska, nie widząc w tym żadnego celu.
Region płd.-
Rys. 9. Opinie Polaków wyrażających postawę proekologiczną
Świadomość ekologiczna społeczeństwa jest związana z miejscem zamieszkania ludności i stycznością ze zdegradowanym środowiskiem. Jest również bardzo silnie uzależniona od wykształcenia i pozycji społeczno-zawodowej. Wraz ze wzrostem wykształcenia rośnie poziom wiedzy ekologicznej oraz możliwości analizy rzeczywistości i wyciągania wniosków pozwalających na podejmowanie właściwej decyzji przez człowieka. Badania przeprowadzone w minionym dziesięcioleciu przez T. Burgera pokazały, że tylko 22% ludności o wykształceniu podstawowym wykazywało myślenie proekologiczne, opowiadając się zdecydowanie za ochroną środowiska, a w takiej samej grupie badanych osób z wykształceniem wyższym było to 55%34. Na pytanie, jak ludzie rozdysponowaliby środki dane nam od zachodnich państw, aż 24% osób ze środowiska gorzej wykształconego odpowiedziało, że nie dałoby na ochronę środowiska ani grosza, podczas gdy w przypadku ludzi wykształconych odpowiedzi takiej udzieliło zaledwie 7% ankietowanych35. Przykładem tej zależności może być stosunek ludzi do nauczania ekologii w szkołach (zob. rys. 10). Wspomniany wyżej badacz wyodrębnił także dwie grupy społeczne - inteligencję i ludzi
34 Zob. A. Wiśniewski, J. Niepokulczycki, Świadomość ekologiczna konsumentów polskich. Warszawa 1995.
35 Zob. A. Kalinowska, op. cit.
20