CCF20081123025

HACCP jest więc systemem o charakterze prewencyjnym, nie kreatywnym. Polega na identyfikowaniu zagrożeń, których prawdopodobieństwo wystąpienia jest możliwe, a następnie wskazanie prewencyjnych metod zapobiegających wystąpieniu określonych zagrożeń.

Przed wdrożeniem systemu HACCP w zakładzie przemysłu spożywczego powinny być najpierw spełnione tzw. „wymogi wstępne”, a więc Dobra Praktyka Produkcyjna (GMP) wraz z Dobrą Praktyką Higieniczną (GHP) oraz skuteczne i bezpieczne zwalczanie szkodników metodami integrowanymi (IPM). W ten sposób system HACCP, GMP (GHP) i IPM są z sobą ściśle związane i razem mają jeden wspólny cel: stworzenie bezpiecznego i higienicznego środowiska produkcji, w którym ryzyko wystąpienia zagrożenia żywności jest zredukowane do minimum.

INSPEKCJA OBIEKTU

*

W czasie każdorazowej inspekcji należy wskazać czynniki, sytuacje i problemy, które mogą doprowadzić do skażenia lub zniszczenia (zepsucia) żywności przez szkodniki. Wszystkie pomieszczenia obiektu, surowce, produkty końcowe i teren wokół budynków powinny być poddawane regularnej inspekcji. W czasie inspekcji należy sprawdzać te miejsca obiektu, które są niemożliwe lub trudne do sprzątania, czyszczenia i mycia. W celu wyznaczenia tych miejsc należy zasięgnąć informacji od osób sprzątających i następnie określić, czy tam nie występują i nie rozwijają się szkodniki. Sprawdzić należy też urządzenia, które ostatnio lub niedawno popsuły się lub źle funkcjonowały. W urządzeniach i w miejscach wokół nich zwykle gromadzą się resztki produkcyjne, zalegając w różnych szczelinach i zakątkach. Aby urządzenie szybko wznowiło pracę, nie zadbano o czystość tych miejsc i je dobrze nie wysprzątano. Regularnie należy sprawdzać te obszary, w których poprzednio występowały szkodniki („pest re-infests”). Warto więc prowadzić dokumentację inspekcji i notować miejsca występowania szkodników, które gwarantują im odpowiednią kryjówkę, temperaturę, wilgotność i dostępność pokarmu.

MONITORING

Monitoring szkodników odgrywa ważną rolę w integrowanej metodzie zwalczania szkodników. Pozwala na wczesne wykrycie „wprowadzanych” szkodników, na określenie ich do gatunku i na wskazanie miejsc ich występowania. W monitoringu stosowane są mechaniczne i biotechniczne urządzenia, tzw. detektory: łapki, pułapki lepowe, pułapki feromonowe. Umieszcza się je w miejscach spodziewanej aktywności szkodników, a więc przy wejściu, w obszarze zabalaganionym, w miejscach trudno dostępnych, przy urządzeniach

?