ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ_1991
Sarlai ELEKTRYKA z. 117 Nr kol. 1061
Marian PASKO
Instytut Elektrotechniki Teoretycznej i Przemysłowej Politechniki Ślęskiaj
SYNTEZA UKŁADÓW KOMPENSACJI
DLA PEWNYCH KLAS UKŁADÓW TRÓJFAZOWYCH
Streszczenie. W procy, opierając się na ortogonalnym rozkładzie prędu odbiornika trójfazowego w pewnej przestrzeni Hilberte
Lf(OjT) na trzy wzajemnie ortogonalne składniki, przeprowadzono syntezę układów słuźęcych do kompensacji składowej reaktancyjnej pioC , c* e {1,2,3} prędu odbiornika dla dowolnej skończonej liczby
harmonicznych 1 całkowltę kompensację prędu 1 w przypadku ukła-
i
dcm trójfazowych, w których nia występuję sprzężenia Magnetyczna oraz częśclowę kompensację składowej raaktancyjnaj p 1 A dla
układów trójfazowych za sprzężeniami magnetycznymi.
Do oceny atopnla akoapanaowania całkowitego prędu reaktancyjnego
ri ■ r±2' r13^ e l-3(0*T) M układach za eprzęZenlaml Magnety
cznymi wprowadzono współczynnik £, , którego wartość dla konkretnych układów będzie decydować o celowości pełnej kompeneacji tego prędu.
Wprowadzanie
Analiza energetyczna obwodów z przebiegami odkształconymi została zapo-czętkowana w latach dwudziestych naszego wieku i wynikała raczej z potrzeb naukowych niż praktycznych. Wśród rodzęcych się wówczas teorii mocy na azczególnę uwagę zasługuję teorie zaproponowane przez rumuńskiego uczonego C.Z. Budeanu 1 polskiego uczonego profaeora St. Fryzego [9~|. Pomimo czasu, który upłynęł od opublikowania ich prac, problaa jest nadal aktualny, ukazuje elę wiele różnych prac 1 teorii z tego zakresu. Na szczególna uwagę zasługuję teorie mocy sformułowane przez Z.NowomleJskla-90 [li], [12] oraz wielu innych autorów cytowanych obszernie w pracy [V], w których można znaleźć elementy zarówno teorii C.I.Budeanu jak i St. Fryzego. Prace te dotyczyły z reguły obwodów Jednofazowych i pozwoliły na uzyskanie różnych rozkładów prędu odbiornika na wzajemnie ortogonalne składniki [V|, [9], [l i], L.S.Czarnecki w swojej pracy [Y] proponuje w przypadku przebiegów odkształconych rozkład funkcji prędu odbiornika na trzy wzajemnie ortogonalne składniki ai, pi, |i# o ściśle określonej