3784490784

68

M. Pasko

W przypadku syntezy wg punktu 2 skończone bieguny funkcji reaktancyjnej naleZy dobrać tak, aby były jednakowe dla dwójników klasy 02 i 03 lub 02 i 04, wówczas proponowana struktura układu kompensacji, którę przedstawiono na rys. 3, ulegnie uproszczeniu do jednego dwójnika.

4. Próba oceny stopnia skompensowania całkowitego prądu reaktancylneao i

Zaproponowana w pracy kompensacja prędu i . ,cce{l,2,3} zmniejsza

(l)

straty mocy czynnej na doprowadzeniu do odbiornika. Maksymalne ograniczenie strat mocy czynnej na doprowadzeniu, wynlkajęce z kompensacji za pomoce układów LC, wymagałoby kompensacji („1- + _ i .), *611,2,3},

^r(l )*    (2)    '

Korzystne byłoby wprowadzenie oceny ilościowej zwlęzanej z nledokompenso-waniem składowej reaktancyjnej prędu, które uzasadniałoby celowość niepełnej kompensacji prędu _ri _# ct e{l,2_#3}_# Wskaźnik takiej oceny proponuje się wyrazić Jako stosunek atrat mocy czynnej na symetrycznych doprowadzeniach przy częściowej kompensacji (kompensacja prędu i ) do

strat mocy czynnej przy braku kompensacji (nieskompensowany pręd i )_# Oznaczmy ten wskaźnik przez £ _f wykorzystując wzory okreólajęce pręd i

,cc e {1.2,3}

oraz

^rd)*

r/^ot

r¹*

OO

^ ^Re Z] Z] ^{J    expJha>t}

h-l £-1    ?    ~

cc _t 3

^ ^Re Z] X! ^J Vh U_fthsxpjh(*)t.

h-l 6-1

(18)

(19)