3784493568

Wpływ na układ trawienny i moczowo-płciowy

Ćwiczenia fizyczne rozwijają sprawność mięśni gładkich i pośrednio wpływają na funkcjonowanie żołądka, jelit i wątroby. W wątrobie gromadzi się zapas glikogenu, który bierze udział w procesach metabolicznych. Dzięki zwiększeniu aktywności odpowiednich enzymów poprawia się w wątrobie przemiana węglowodanów, białek i tłuszczów. Powoduje to wzrost zasobów energetycznych oraz możliwość ich wykorzystania i uzupełnienia.

Ćwiczenia zapobiegają zaparciom i zaleganiu moczu w drogach moczowych, a przez to przeciwdziałają tworzeniu się infekcji i tworzeniu się kamieni moczowych.

Przykłady ćwiczeń ruchowych u pacjentów długotrwale unieruchomionych:

A.    Pacjenci tzw. pourazowi

1.    Ćwiczenia oddechowe, które szczególnie są ważne u chorych leczonych operacyjnie i wymagających leżenia, w celu zapobiegania powikłaniom ze strony układu oddechowego.

2.    Ćwiczenia „ułożeniowe” przy unieruchomieniu kończyny dolnej z wolnym stawem biodrowym i przy unieruchomieniu kończyny górnej z wolnym stawem barkowym. Są to ćwiczenia polegające na unoszeniu i opuszczaniu kończyny dolnej i /lub kończyny górnej w opatrunku gipsowym. Ćwiczenia te poprawiają ukrwienie kończyny objętej unieruchomieniem i zapobiegają obrzękom.

3.    Ćwiczenia czynne odcinków ciała nie objętych unieruchomieniem. Stopniowe przechodzenie do ćwiczeń bardziej intensywnych w celu rozwinięcia i zachowania jak najlepszej ogólnej sprawności fizycznej.

4.    Ćwiczenia izometryczne-napinanie mięśni objętych opatrunkiem gipsowym (m. czworogłowy uda, mm. pośladkowych i m. trójgłowego łydki).

5.    Ćwiczenia usprawniające odcinek ciała dotknięty urazem, po zdjęciu unieruchomienia.

B.    Kinezyterapia w pediatrii (boczne skrzywienie kręgosłupa, wady wrodzone i nabyte). Postępowanie w przypadku skolioz ma na celu:

1.    Utrzymanie dobrego ogólnego stanu zdrowia.

2.    Poprawienie ogólnej kondycji i sprawności fizycznej.

3.    Poprawienie postawy ciała.

4.    Usunięcie lub zmniejszenie skrzywienia i deformacji tułowia.

5.    Utrwalenie uzyskanej korekcji.

6.    Zatrzymanie postępu zniekształcenia, jeśli niemożliwa jest jego korekcja.

Celem ćwiczeń w skrzywieniach czynnościowych jest usunięcie przykurczy mięśni i więzadeł, zwłaszcza w obrębie grzbietu i miednicy, zrównoważenie sił układu mięśniowego, poprawienie postawy i ogólnej kondycji.

Wytyczne w rehabilitacji dzieci z wrodzonymi ubytkami:

1.    Zabezpieczyć pewne odcinki ciała przed dalszymi zniekształceniami, czy przykurczeniami, poprawić zakres ruchów, wzmacniać siłę mięśniową, wyuczyć koordynacji wzrokowo-ruchowej, ukierunkować rodziców w postępowaniu z dzieckiem i środowiskiem.

2.    Korzystać z niepełnosprawnej kończyny.

3.    Kompensować słabą funkcję kończyny poprzez wykorzystanie funkcji innych części ciała np. w przypadku braku kończyny górnej posługiwać się kończyną dolną.

Ćwiczenia:

postawy,

-    wzmacniające siłę mięśniową - bierne lub oporowe,

-    ćwiczenia ogólnie usprawniające,

-    ćwiczenia zwiększające zakres ruchów oraz ćwiczenia na zachowanie równowagi, kikuty kończyn dolnych wymagają ćwiczeń zwalczających przykurcze zgięciowo--odwiedzeniowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 9