Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia:
• Aktywność fizyczna ma również korzystny wpływ na pracę mięśnia sercowego oraz sprawność krążenia obwodowego. Wytrenowany mięsień sercowy ma większą pojemność minutową co wpływa na lepsze zaopatrywanie pracujących tkanek w tlen i składniki odżywcze, a także na sprawniejsze usuwanie produktów przemian tkankowych. Wzmocnione serce ma możliwość bardziej ekonomicznej pracy. Pod wpływem ćwiczeń zwiększa się też przepływ w naczyniach wieńcowych co chroni nas przed osadzaniem się płytek cholesterolu. Trening zwiększa ilość czerwonych ciałek krwi powiększając pojemność tlenową organizmu przez co nie męczymy się tak szybko.
Pacjent z chorobą niedokrwienną serca:
• Choroba niedokrwienna serca- zespół objawów chorobowych będących następstwem przewlekłego stanu niedostatecznego zaopatrzenia komórek mięśnia sercowego w tlen i substancje odżywcze. Zaburzenie równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem a możliwością ich dostarczenia, pomimo wykorzystania mechanizmów autoregulacyjnych zwiększających przepływ przez mięsień sercowy, zwanych rezerwą wieńcową, doprowadza do niedotlenienia zwanego również niewydolnością wieńcową. W konsekwencji często doprowadza do dusznicy bolesnej, a także zawału mięśnia sercowego. Choroba niedokrwienna serca ze wszystkimi jej podtypami jest najczęstszą przyczyną śmierci w większości państw zachodnich. Najczęstszą przyczyną choroby niedokrwiennej jest miażdżyca tętnic wieńcowych.
• Objawy: nagłe zatrzymanie krążenia, bóle w klatce piersiowej.
Rehabilitacja szpitalna w schorzeniach układu krążenia-3 fazy:
• Faza I:
Rozpoczyna się w 2-4 dobie po wystąpieniu ostrego zachorowania, aktywność pacjenta wiąże się z ćwiczeniami o małym zapotrzebowaniu metabolicznym w pozycji leżącej, w łóżku chorego, wykonywanych po 30min kilka razy dziennie; w tej fazie następuje nauka wstawania, samodzielne spacery (po oddziale, pokoju). Edukacja zdrowotna.
• Faza II:
Rozpoczyna się około 5 tygodni po ostrym epizodzie choroby, pacjent poprawia sprawność psychfizyczną, kontynuując ćwiczenia czynne. Najlepiej jeśli ta faza odbywa się w sanatorium lub jest pod kontrolą ambulatoryjną. Kontynuacja edukacji zdrowotnej, zmiana diety, zmiana złych przyzwyczajeń. Ważne jest wsparcie psychologa i doradcy z zakresu rehabilitacji zawodowej. Na zakończenie tej fazy pacjent śmiało może podjąć prace zawodowa, działalność rekreacyjną.
• Faza III:
Trwa przez całe życie pacjenta, trwała zmiana sposobu sposobu życia i utrzymanie ciągłości rehabilitacji, farmakologia jest kontynuowana, prowadzone SA próby wysiłkowe.
Pacjent po udarze mózgu:
• Udar- jest to nagłe ogniskowe lub uogólnione zaburzenie czynności mózgu, utrzymujące się powyżej 24h lub prowadzące do śmierci wywołanej jedynie poprzez przyczyny naczyniowe.
• Rodzaje udarów mózgu:
Udar krwotoczny- najczęściej występuje za dnia, spowodowany wysiłkiem fizycznym, dotyka młodych ludzi; pęknięcie naczynia krwionośnego, co powoduje wynaczynienie się krwi do mózgu.
■S Udar niedokrwienny-najczęściej w nocy, dotyka starszych ludzi, powoduje go utrudniony dopływ krwi do mózgu, objawy mogą się pojawić nawet pół roku wcześniej.