Nagroda im. Jakuba Chlebowskiego dla najlepszego absolwenta UMB to pamiątka po tragicznie zmarłym rektorze naszej uczelni
zapragnęli być lekarzami dopiero przygotowując się do matury. A jeszcze inni marzyli, żeby mieć dobre wykształcenie dające możliwość rozwoju. Wszystkich nas połączyło powołanie do bycia leka-
Przyznała, że ją w pracy lekarza najbardziej urzeka różnorodność, ciekawe perspektywy.
- Skończyliśmy te same studia
możliwości: możemy być chirurgami, pediatrami, lekarzami rodzinnymi i są-
lach, przychodniach, albo na prowincji leczyć za jajka - mówiła. - Wierzę, że każdy z nas znajdzie coś dla siebie.
W jej przemowie nie zabrakło nostalgicznych wspominek.
- Myślę, że będziemy z uśmiechem wspominać szpilki z anatomii, czy kolorowe kredki z histołogii. Studia to czas zabawy i również tego nie zapomnimy. Nieśmiertelne Herkulesy, kabarety w „CoNieCo”, schodki. Nasze albumy są zapełnione zdjęciami. Życzę wam, byście się odnaleźli w tym „worze” bez dna, jakim jest medycyna. Abyście spełnili swoje marzenia i żebyście nigdy nie zapomnieli, że pacjent jest celem, a nie środkiem do celu.
Na koniec uroczystości młodzi lekarze złożyli przysięgę lekarską opartą na liczącym 2,5 tysiąca lat tekście hipo-kratejskich zasad postępowania lekarskiego, a następnie odebrali dyplomy ukończenia studiów.
Tego samego dnia, niespełna dwie godziny wcześniej, swoje dyplomy odebrało 75 lekarzy dentystów i 13 techników dentystycznych.
Katarzyna Malinowska-Olczyk
Prof. Jakub Chlebowski
Prof. Chlebowski był absolwentem Uniwersytetu Stelana Batorego w Wilnie z 1929 r. W trakcie II wojny był zesłany w głąb ZSRR, do kraju wrócił wraz z I Armią Wojska Polskiego. Od 1951 r. był współorganizatorem odbudowy Akademii Medycznej w Białymstoku. Prorektor AMB w latach 1957-1959 i jej rektor w latach 1959-1962. Usunięty z AMB na fali antysemickich wydarzeń w kraju w 1968 r. Z całą rodziną wyemigrował do Izraela. Kilka miesięcy później zginał tam w wypadku samochodowym.
W 1990 roku władze AMB zrehabilitowały profesora, a jego pamięć uczciły nadając jego imię jednej z sal wykładowych. Od 2005 r. najlepszy absolwent Wydziału Lekarskiego otrzymuje nagrodę jego imienia.
6
„Przyjmującze czcią i głęboką wdzięcznością nadany mi tytuł w związku z wykonywaniem zawodu. Przyrzekam i ślubuję
lekarza i pojmując całą wagę związanych z nim obowiązków, dalej, że do Kolegów Lekarzy będę się zawsze odnosił z kole-
przyrzekam i ślubuję, że w ciągu całego życia będę spełniał żeńskążyczliwością,jednakbezstronnie,mającdobrochorych