3784502866

-55°C

warstwa ozonowa

40 km

Grubość atmosfery nie daje się ściśle określić. W miarę oddalania się od ziemi powietrze staje się coraz rzadsze. W końcu pojawia się próżnia a wraz z nią przestrzeń międzyplanetarna. Ale nawet w tej przestrzeni próżnia nie jest doskonała: na jeden centymetr sześcienny przypada średnio jedna cząsteczka. Jest to przeważnie cząsteczka wodoru, pierwiastka najbardziej rozpowszechnionego we wszechświecie. Około 50 procent atmosfery zawarte jest w warstwie o grubości 5,6 kilometra. 75 procent atmosfery znajduje się poniżej wysokości 11 km; 90 procent — poniżej 18 km; a 99 procent — poniżej 30 km. Więcej szczegółów o atmosferze można znaleźć w encyklopedii.

Żyjemy na dnie oceanu powietrznego. Podobnie jak woda w jeziorze, powietrze wywiera na nas pewne ciśnienie. Ciśnienie to zostało wykazane w niezwykle poglądowy sposób w 1654 roku przez Ottona von Guerickego, ówczesnego burmistrza Magdeburga i wynalazcy pompy próżniowej. Zetknął on dwie półkule miedziane o średnicy ok. 0,5 metra tak, że utworzyły kulę, jak pokazane jest na rysunku. By zapobiec przedostaniu się powietrza do wnętrza kuli, użył on naoliwionej uszczelki skórzanej. Po wypompowaniu powietrza kula trzymała się tak mocno, że dwa zaprzęgi po osiem koni nie były w stanie jej rozerwać.

Jeśli zmniejszymy ciśnienie w cylindrze pokazanym na rys. poniżej, to na tłok zacznie działać siła skierowana ku górze. Siła ta jest na tyle duża, że może unieść spory ciężar. Gdy średnica tłoka jest równa 10 cm lub więcej, może on unieść dorosłego człowieka. Co wynika z doświadczeń przedstawionych na rysunkach ? Czy dowodzą one istnienia ciśnienia