Img00191

195

krzemu (o grubości 100...200pm) oddziela się od podłoża wskutek różnicy współczynników rozszerzalności cieplnej. Przez podgrzewanie płytki wiązką laserową lub elektronową można lokalnie stopić drobnoziarnisty materiał, w którym po ponownej krystalizacji tworzą się duże ziarna o milimetrowej średnicy. Płytki takie mogą być stosowane w ogniwach słonecznych, ale sprawność ogniwa ulega zmniejszeniu w porównaniu z ogniwem z monokrystalicznego krzemu w wyniku defektów struktury, które zmniejszają drogę dyfuzji nośników mniejszościowych.

W wielu elementach półprzewodnikowych (np. warystorach czy termistorach) stosuje się półprzewodniki polikrystaliczne, gdyż o własnościach tych elementów decydują zjawiska zachodzące na granicach ziaren.

Szczególnie w przypadku elementów cienkowarstwowych o dużych powierzchniach (ogniwa fotoelektryczne, fotorezystory) stosuje się z reguły materiały polikrystaliczne lub amorficzne.