3826200092

13

2.2. Środowisko pakietu MATLAB

2.2.3.    Operacje na macierzach

Należy mieć świadomość, że środowisko MATLAB (skrót od ang. Matrix Laboratory) w całości jest oparty na macierzach. Wszelkie sygnały (ich dyskretne odpowiedniki) są przechowywane właśnie jako macierze (ewentualnie wektory jako macierze jednokolumnowe). Macierz definiuje się korzystając z nawiasów kwadratowych [ ], znaku przecinka lub spacji, jako separatora elementów w danym wierszu oraz średnika jako separatora wierszy, np. polecenie

definiujące macierz A postaci | ^ ^ J wygląda następująco A=[1,2;3,Ą]

Do poszczególnych elementów macierzy odwołujemy się przez nawiasy okrągłe, np.

A(i,j)~ oznacza element w i-tym wierszu i j-tej kolumnie macierzy A, może on stanowić tzw. lvalue, czyli oprócz wyświetlenia zawartości komórki macierzy dopuszczalne jest przypisanie jej określonej wartości, np.

A(l,2)=8

Macierz można także definiować blokami, np. polecenie B=[A,A]

12 12 3 4 3 4

utworzy macierz B postaci

Sekwencje uporządkowane (np. kolejne elementy ciągu arytmetycznego) uzyskuje się przez konwencję zapisu wyrażenia macierzowego min:[krok]:max, np. symbol 1:3:10 oznacza wektor [ 1 4 7 10 ], a polecenie

1 2 3 1 3 5

C=[l:3;l:2:5] - definiuje macierz C postaci

W rozumieniu operacji macierzowych według Cauchy’ego dostępne są operatory *, +, - oraz ~. Natomiast mnożenie i dzielenie tablic (ang. array) wykonuje się z użyciem operatorów tablicowych .* (kropka-gwiazdka) i ./ (kropka-slash).

2.2.4.    Funkcje algebry numerycznej w programie MATLAB

Przedstawiono nazwy najczęściej używanych procedur numerycznej algebry liniowej:

eye(n) - definiowanie macierzy jednostkowej o rozmiarach n x n; zeros{n,m) - definiowanie macierzy zerowej o rozmiarach n x m; ones(n,m) - definiowanie macierzy o rozmiarach n x m zbudowanej z samych jedynek;