Uzyskane wyniki.(tabelal)
Ociązenie(g) |
Wydłużenie spręzyny(mm) |
Czas drgan(s) |
średni czas 20 drgań | ||
1 pomiar |
2 pomiar |
3 pomiar | |||
20 |
30 |
7,12 |
7,44 |
7,38 |
7,31 |
40 |
51 |
8,41 |
8,26 |
8,65 |
8,44 |
60 |
77 |
11,24 |
11,47 |
11,16 |
11,29 |
110 |
139 |
14,96 |
14,8 |
14,94 |
14,90 |
160 |
190 |
17,12 |
17,13 |
17,6 |
17,28 |
Wykres 1.1 przedstawia zależność wydłużenia sprężyny (x) od obciążenia(m).
0 50 100 150 200
Fs(m) |
s(x) |
,Fs, ff(¥> |
20 |
30 |
0,67 |
40 |
51 |
0,78 |
60 |
77 |
0,77 |
110 |
139 |
0,79 |
160 |
190 |
0,84 |
W poniższej tabeli zostały przedstawione dane (m) - masa obciążenia, która zastępuje siłę sprężystości (Fs) i (x) - wydłużenie sprężyny, jako powierzchnia przekroju poprzecznego (S) oraz na ich podstawie zostało wyliczone naprężenie (ff). Dzięki temu możemy odczytać, że wraz ze wzrostem masy obciążenia wzrasta wydłużenie sprężyny. Wzrost ten jest jednak nieznaczny i rośnie powoli. Wynika z tego, że odkształcenie sprężyny jest niewielkie, a co za tym idzie, prawo Hooke'a okazuje się być prawdziwy_
Wyznaczenie stałej sprężystości metodą statyczną