Przeprowadzone badania wykazały pozytywny wpływ mieszalnika dynamicznego na proces wtryskiwania liniowych poliestrów i ich mieszanin oraz pokazały, że może być on użytecznym narzędziem w poprawie właściwości wyprasek wtryskowych wykonywanych zwłaszcza z mieszanin tworzyw polimerowych. Zastosowanie mieszalnika dynamicznego w zdecydowany sposób poprawiło badane właściwości mechaniczne wszystkich mieszanin liniowych poliestrów, a zwłaszcza udarność mieszanin PET/PC (o ponad 200%). Ponadto w pracach wykazano istotną poprawę właściwości mechanicznych mieszanin PET/PC i PEN/PC wraz ze wzrostem zawartości poliwęglanu w tych mieszaninach. Badania wykazały także istotny z punktu praktycznego fakt, że temperatura zeszklenia Tg mieszanin PET/PEN rośnie liniowo wraz ze wzrostem zawartości PEN w tej mieszaninie a dodanie tylko 8-10% mas. PEN, gwarantuje uzyskanie odporności temperaturowej mieszanin PET/PEN powyżej 95°C, co pozwala na stosowanie ich do produkcji butelek do rozlewu na gorąco (w temperaturze 90-92°C). Badania strukturalne metodami DSC i NMR pozwoliły na udowodnienie faktu zachodzenia w mieszaninach PET/PEN, PET/PC, PEN/PC i PBT/PC reakcji transestryfikacji. Ponadto badania DSC wykazały, że powyższe reakcje odpowiedzialne są za współmieszalność początkowo niemieszalnych układów polimerowych. W oparciu o zjawisko dyfuzji spinowej oszacowano wielkości domen dla składników mieszanin PEN/PC wtryskiwanych z i bez kompatybilizatora. Badania NMR pokazały, że po wprowadzeniu kompatybilizatora SMAC podczas przetwórstwa występuje tylko jeden czas relaksacji Tol(, co oznacza osiągnięcie współmieszalności polimerów PEN i PC.
Przeprowadzone badania pozwoliły ponadto na opracowanie optymalnych warunków suszenia przed przetwórstwem oraz parametrów technologicznych przetwórstwa wtryskowego liniowych poliestrów, co jest szczególnie istotne w procesie wytwarzania odpowiedzialnych wyrobów z tej grupy polimerów, szczególnie wrażliwych na nieodpowiedni dobór parametrów technologicznych.
W oparciu o przeprowadzone badania dotyczące struktury wybranych polimerów i ich mieszanin określono wpływ warunków przetwórstwa (w tym zastosowania opracowanych przez zespół ZTS PP mieszalników zainstalowanych na wytłaczarce i w wtryskarce, co jest nowym podejściem) oraz składu mieszanin sformułowano wiele zaleceń praktycznych, co umożliwiło opracowanie wielu nowych technologii przetwórstwa pierwotnych i wtórnych tworzyw poliestrowych oraz stanowi podstawę do ubiegania się przez przemysł o granty na wdrożenie innowacyjnych technologii opracowywanych w Polsce.
Podsumowując, można stwierdzić, że uzyskane wyniki badań naukowych pozwoliły na opracowanie technologii wytwarzania mieszanin liniowych poliestrów. Ta technologia umożliwia otrzymywanie materiałów o bardzo dobrych właściwościach mechanicznych i pozwala na ich szerokie zastosowanie do produkcji wyrobów m.in. dla przemysłów: opakowaniowego, maszynowego i samochodowego. Ponadto badania pozwoliły na opracowanie nowych technologii recyklingu liniowych poliestrów i ich mieszanin, które z powodzeniem są wykorzystywane w praktyce przemysłowej między innymi w firmach:
- GTX Hanex Plastic z Dąbrowy Górniczej - wdrożenie do produkcji folii jednowarstwowych z wtórnego politereftalanu etylenu - RPET oraz folii trójwarstwowych - PET/RPET/PET;
- MPTS z Poznania - regranulaty GPET (projekt celowy nr 6 ZR7 2008 C/07042 realizowany w okresie od 20.03.2009 r. do 30.11.2010 r. - zakończony wdrożeniem w 2011 roku) oraz pierwsze w Polsce regranulaty PET z certyfikatem EFSA do kontaktu z żywnością;
- KAMTRANS z Grodziska Wlkp. - regranulaty z folii PE o podwyższonej jakości otrzymywane w technologii wytłaczania z wykorzystaniem przedstawionych w pracy mieszalników statycznych i dynamicznych.
Publikacje:
1. Marek Szostak
Powtórne przetwórstwo poli(tereftalanu etylenu) (PET),
Materiały VIII Seminarium Tworzywa Sztuczne w Budowie Maszyn, s. 429 - 438, Kraków 1997.
W pracy przedstawiono możliwe metody powtórnego przetwórstwa poli(tereftalanu etylenu) oraz główne czynniki wpływające na wybór metody odzysku PET w zależności od stopnia zanieczyszczenia odpadów tego tworzywa. Zaproponowano możliwe zastosowania wtórnego PET otrzymanego w wyniku recyklingu mechanicznego. Omówiono chemiczne metody odzysku PET: procesy hydrolizy, glikolizy i metanolizy oraz energetyczne aspekty stosowania różnych metod recyklingu politfereftalanu etylenu). Pokazano potencjalne oszczędności możliwe do uzyskania przy stosowaniu