4087491014

przywiązać do równoczesnego informowania mediów, tak by każde z nich mogło opublikować informację w tym samym czasie, biorąc pod uwagę ich cykl wydawniczy.

Oficjalne kontakty z mediami muszą być wspomagane spotkaniami nieformalnymi. Celem takich spotkań jest „wrośnięcie” w środowisko dziennikarskie rzecznika organizacji, aby nie był on postrzegany, jako „osoba z drugiej strony barykady”. Ważne jest, by z inicjatywy rzecznika podczas takich spotkań nie poruszać tematów związanych z instytucją, którą reprezentuje. Powinien on przede wszystkim zdobyć jak najwięcej informacji na temat pracy dziennikarzy i ich redakcji. Na spotkaniach nieformalnych dziennikarze nabierają wiedzy, której nie bylibyśmy w stanie przekazać im w trybie oficjalnym. W tym momencie zaczynają tworzyć krąg opiniotwórczy w środowisku dziennikarskim- kompetentny krąg.¹⁷

W nieformalnych spotkaniach rzecznika z dziennikarzami powinny również uczestniczyć inne osoby, zwłaszcza te, które mogą w przyszłości reprezentować instytucję w oficjalnych kontaktach. Nie jest dobrze, jeśli w mediach wypowiada się jedynie szef i rzecznik prasowy, gdyż mogą się oni szybko „znudzić” dziennikarzom.

Rzecznik w mediach powinien się pojawiać rozważnie często, musi być postacią znaną, ale powinien się ograniczać w swoich wypowiedziach do spraw, na których naprawdę się zna i być przygotowanym do wypowiedzi w każdej chwili oraz posiadać przygotowane materiały dla dziennikarzy. Jednym z podstawowych obowiązków rzecznika prasowego jest przygotowanie się na sytuacje kryzysowe, kiedy musi on przejąć na siebie cały ciężar kontaktów z opinią publiczną i wygrać wyścig z czasem.¹⁸

Aby kontakty z mediami spełniały swoje zadanie, trzeba rozumieć ich specyfikę.¹⁹ W gronie teoretyków i praktyków PR funkcjonuje opinia, że specjalista public relations nie powinien mieć doświadczenia dziennikarskiego. Jednak dość często się zdarza, że dziennikarze zamieniają wykonywaną profesję na rzecznictwo prasowe. Poglądy te podzielają przede wszystkim osoby, które nie mają doświadczenia dziennikarskiego, a są dobrymi specjalistami PR, jednak ich skuteczne komunikowanie się z mediami jest częściej wynikiem szczęścia oraz intuicji popartej inteligencją niż znajomością „terenu”, po którym się poruszają.

¹⁷    P. Bielawski. Relacje z mediami, źródło internet

¹⁸    Tamże

¹⁹    Zob. B. Ociepka. Opinia publiczna, w: B. Dobek-Ostrowska. J. Fras, B. Ociepka. Teoria i prakty ka propagandy, Wrocław 1997, str. 72-73

15