4087491026

współpracy z mediami powinna uwzględniać dwa kierunki działania. Po pierwsze zapewnienie właściwej informacji, po wtóre ciągłe kształtowanie właściwych stosunków z redakcjami.

Rosnące rozpowszechnienie środków masowego przekazu, jak i ich rzeczywista i potencjalna rola społeczna, skłaniają do rozwijania praktycznie zorientowanych badań nad działaniem tych środków. Jednak w wielu państwach, również w Polsce, nie ma powszechnie przyjętej i akceptowanej metodologii. W Polsce najczęściej stosowne, do nazwania prasy, radia i telewizji, jest określenie środki masowego przekazu lub masowe środki przekazu. Nie ma ono jednak odpowiedników w obcych językach. Na świecie najczęściej używane jest dosłowne tłumaczenie amerykańskiego terminu mass media of communication lub mass communication, czyli w języku polskim środki komunikowania masowego. Popularne jest również określenie skrócone- media masowe lub po prostu media, używane też w brzmieniu oryginalnym, czyli mass media. Taka mnogość i różnorodność terminologii z pewnością nie ułatwia badań nad komunikowaniem.^{1 2}

Termin „medium” (w liczbie mnogiej „media”) obecnie bywa różnie interpretowany i rozumiany. Wywodzi się od łacińskiego słowa medium, oznaczającego pośrednik, środek, przekaźnik. Dlatego też mianem „medium” w XIX wieku określano osoby, które dzięki rzekomym ponadnaturalnym zdolnościom komunikowały się z duchami. Współcześnie termin „media” wskazuje najczęściej na prasę, radio i telewizję, jako środki przekazu publicznego szeroko upowszechnianych treści. Jednak „medium” może oznaczać także: język; znaki językowe lub systemy znaków; kody; nośniki sygnałów; sieci transmisyjne; instrumenty umożliwiające powielanie, transmisję lub odbiór przekazu; instrumenty, które tworzą i rozpowszechniają przekazy.

Media komunikacyjne (Communications media) to ogół środków komunikowania: starsze media, jak prasa, radio, telewizja, są na ogół określane jako media masowe. Media stosunkowo nowe, jak telefon komórkowy czy komputer, są nazywane mediami telematycznymi.³

Dwoistość funkcji pełnionych przez prasę oraz inne środki komunikacji masowej wynika, z występującego od I połowy XIX wieku, swoistego dualizmu w

1

T. Goban- Klas. Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu.

2

Warszawa Kraków 2000, s. 33-35

3

T. Goban- Klas. Komunikowanie i media, w: Dńennikarstwo i świat.... s. 16-18