gdzie: 0 - czas życia obiektu, V(0) - moc procesów resztkowych (temperatura, drgania -zwiększające intensywność (moc) dyssypacji (zużywania); K - jakość (poziom) konstruowania, W - jakość (poziom) wytwarzania, R - intensywność obciążeń ruchowych,
N - jakość napraw i obsługiwań technicznych.
Przyjmując dalej założenie o istniejącej relacji przyczynowo-skutkowej pomiędzy procesami zużyciowymi a generowanymi symptomami stanu, określanymi z procesów resztkowych np. drganiowych, można zapisać zależność:
V(0)»Z(0) = £„(...) (2.4)
czyli:
V(0) ~V0(K,W,R,N) + (3Ed (0, V(0), K,W,R,N) ~ V0(...) + /$VD(...)0 < EDb (2.5) gdzie: (3 - stratność tribowibroakustyczna, szacowana wstępnie jako: /3 = $>(rj)« 1;
(dla maszyn przyjmowana (3 = 10 6 ).
W takim razie przyjmując różniczkowy model destrukcji otrzymuje się:
rfV(0) = P</£D[0,V(0),tf,W,/?,An (2.6)
gdzie: |3 - jest współczynnikiem sprzężenia dyssypacyjnego.
Procesy zużyciowe i dyssypacja energii w maszynie z tytułu ich istnienia są
określane zależnościami [1,2]:
1. ZMĘCZENIE:
- objętościowe (szczeliny):
E
Dl
• n
(2.7)
gdzie: Ca - amplituda naprężeń, n - ilość cykli, f - częstotliwość, 0 - czas. - powierzchniowe (pitting - pary kinematyczne):
(2.8)
gdzie: P - nacisk jednostkowy;
-fretting (+ korozja), złącza nieruchome:
E = C.
/
(2.9)
gdzie: A - amplituda drgań.
2. ŚCIERANIE (pary kinematyczne):
(2.10)
gdzie: U - prędkość względna, Re - granica plastyczności.
3. EROZJA (elektromechaniczna/mechano/chemiczna/kawitacyjna/ziemna):
ED5=CS B ® Ub'm (2.11)
gdzie: U - prędkość strugi, b(0) - wykładnik kawitacji.
4. PEŁZANIE:
Mi+e(T-
(2.12)
gdzie: T - temperatura, E - moduł Younga, a - naprężenie.