Najważniejszą częścią aparatu fotograficznego jest obiektyw, który stanowi zespół soczewek tworzących układ skupiający, dający obraz pomniejszony, rzeczywisty i odwrócony. Współczesne obiektywy kamer pomiarowych są skomplikowanymi układami optycznymi i zamiast posługiwać się tak skomplikowanym układem przy konstruowaniu obrazów tworzonych przez obiektyw, wygodnie jest posługiwać się pewnym wyidealizowanym modelem geometrycznym takiego obiektywu (rys. 4).
Obiektyw charakteryzuje się następującymi cechami:
a) ogniskową obiektywu (rys. 4.),
Obiektyw kamery pomiarowej spełnia podstawowe prawo optyki wyrażane wzorem
-+ —- — a a' f'
Ogniskowa obiektywu f jest to odległość głównego ogniska obrazowego F’ od głównego punktu obrazowego obiektywu O’. Jej wielkość decyduje o zdolność tworzenia obrazu o określonej wielkości. Długość ogniskowej podawana jest na oprawie obiektywu.
b) otworem względnym obiektywu,
Światło wnika do aparatu przez otwór czynny, zwany źrenicą wejściową (rys. 4.)
Otwór względny obiektywu jest to stosunek średnicy źrenicy wejściowej obiektywu „d” do jego ogniskowej „f ”.
Dla określenia otworu względnego stosuje się zapis
Na oprawie obiektywu oprócz ogniskowej podany jest także otwór względny np. napis 2,8/50, oznacza otwór względny 1:2,8 i ogniskową 50 mm.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
17