Rys historyczny
Po zakończeniu I wojny światowej w fotogrametrii widoczny był podział na Europą i „resztę świata". Kraj* starego kontynentu nastawione były na rozwój technologii i tworzenie nowych instrumentów; w USA, Ind czy Kanadzie górę brał aspekt ekonomiczny związany z jak najszerszym zastosowaniem tej technologii, n kosztem jakości prac wynikającym ze stosowania np. z nie najnowocześniejszych metod. Do najważniejsi przyczyn takiego stanu rzeczy zaliczyć należy: skoncentrowanie w Europie ośrodków naukowych zajmują się rozwojem fotogrametrii, różnica potrzeb i względy ekonomiczne. Należy pamiętać, że większość państ naszego kontynentu była od dawna doskonale pomierzona. Technologia fotogrametryczna nie była łatwa opanowania, a oprzyrządowanie bardzo drogie. Na niewielkich obszarach wymagających nowych map por tradycyjne były nadal tańsze. Dobrze ilustruje to fakt, że w okresie międzywojennym w monarchii austria opracowania fotogrametryczne (naziemne) stosowano sporadycznie tylko w opracowaniach topograficzny< rejonów górskich, natomiast w Związku Radzieckim uruchomiono w 1925 r. olbrzymi program sfotografov obszaru około 4,5 min km2. Technologia miała ekonomicznie uzasadnienie tylko w pomiarach obejmujący wielkie tereny, stąd ich powszechność np. w USA czy ZSRR.
W okresie międzywojennym pojawiły się nowe rozwiązania w dużej mierze decydujące o dalszym rozwoju fotogrametrii. W 1924 r. w USA opatentowano film wielowarstwowy, w 1929 r. Aschenbacher konstruuje obiektywową kamerę lotniczą, a w 1930 r. radziecki uczony Jewgienij Krinow wykonuje pierwsze zdjęcie spektralne powierzchni Ziemi. Rok później kapitan Albert Stevens zarejestrował pierwsze panchromatyczi zdjęcie na filmie uczulonym na podczerwień, a w 1933 r. pokazano multiplex - autograf nowej generacji, instrument przeznaczony do masowej produkcji map średnioskalowych zaprojektowany przez włoskiego konstruktora Umberto Nistriego, a produkowany w zakładach OMI-Nistri i Zeiss. W 1934 r. radziecki fotogrametra F.W. Drobyszew zbudował stereometr - instrument służący do opracowania rzeźby terenu n różnicową, zaś w 1937 r. wykonano pierwsze kolorowe zdjęcie fotogrametryczne. Jak na kilkanaście lat c sporo.
Z roku na rok przybywało zastosowań cywilnych, zaczęły powstawać prywatne firmy fotogrametryczne. I\ początku lat 20. działały takie w Holandii i Niemczech.