zarówno komunikacji z otoczeniem za pomocą sztuki ale również będzie pomagać uzewnętrzniać emocje. Zajęcia plastyczne organizowane w Warsztatach Terapii Zajęciowej mają służyć przede wszystkim przygotowaniu danej osoby do wykonywania czynności, która nie tylko będzie spełniała funkcję terapeutyczną, ale również pomoże mu w zdobywaniu środków finansowych. Zadawane sobie zatem pytanie czy warto stosować sztuki plastyczne w terapii osób niepełnosprawnych intelektualnie wydaje się być pytaniem retorycznym.
BIBLIOGRAFIA
Baum E. (2008), Terapia zajęciowa, Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna, Warszawa
Dykcik T. (1997) (red.) Pedagogika Specjalna, Wyd. Nauk. Uniwersytet Adama Mickiewicza, Poznań.
Filipkowa Z. Terapia w pedagogice specjalnej w Republice Czeskiej [w:] Wyczesany J., Gajdzica Z. (red.) Edukacja i wsparcie społeczne osób z niepełnosprawnością w wybranych krajach europejskich. Impuls. Kraków 2005
Gmitrowicz A, Rola arteterapii w psychiatrii, [w:] Gmitrowicz A., Karolak W.,(red),2000 Znaczenie arteterapii w psychiatrii polskiej, PKI InSEA, Łódź
Kaja B. (2001) Zarys Terapii Dziecka, Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego. Bydgoszcz
Kulczycki M. (1990) Arteterapia i psychologia kliniczna. W: Arteterapia (III) Zeszyt Naukowy nr 57 Akademi Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Wrocław, Akademia Muzyczna
Lowenfeld V., Brittain W. (1977) Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, Warszawa 1977
Marek E. (2004) Arteterapia jako metoda wspomagająca pracę wychowawczą. W: Knapik M., Sacher W. A. (red.) (2004) Sztuka w edukacji i terapii. Uniwersytet Śląski, Wydział Pedagogiki i Psychologii, Zakład Arteterapii, Impuls. Kraków
Nęcka E. (2000), Twórczość [w:] Strelau J.(red.), Psychologia podręcznik akademicki, t II, Gdańsk.
Olas A., Arteterapia inspiracją dla pedagogiki. Szkoła specjalna. 2006 nr 4
Olechnowicz H. (1994), Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzony, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa
11