Wartość tytułów uczestnictwa stanowi iloczyn liczby tytułów posiadanych przez
aktywów netto funduszu na koniec każdego dnia roboczego, bądź też jest ona efektem interakcji popytu i podaży na giełdzie papierów wartościowych lub na rynku pozagiełdowym. Dobór sposobu wyznaczania ceny jest ściśle uzależniony od rodzaju funduszu, jednakże zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku przeważający wpływ na nią mają decyzje
Instytucjami, na których spoczywa odpowiedzialność za zarządzanie funduszami inwestycyjnymi, są towarzystwa funduszy inwestycyjnych. Według ustawodawstwa polskiego to jedyne ich organy. Oznacza to, iż w świetle prawa wyłącznie one, posiadając odrębną osobowość prawną8, mogą tworzyć fundusze, zarządzać nimi, a zarazem występować w ich imieniu wobec osób trzecich9. Podmioty te dysponują wysoko wykwalifikowaną kadrą oraz doświadczeniem na rynku finansowym, co powinno być gwarancją profesjonalnego zarządzania powierzonymi środkami10. Nie ma ograniczeń
pojedyncze towarzystwo11. Jednakże każde z nich musi posiadać nazwę wyróżniającą je spośród innych, będącą jednocześnie skrótowym określeniem charakterystycznej dla funduszu polityki inwestycyjnej. Poniekąd konsekwencją tego jest wymóg, aby majątek każdego funduszu był zarządzany osobno w stosunku do innych funduszy inwestycyjnych12. Sposób zarządzania majątkiem funduszu określają zasady polityki inwestycyjnej
środek do osiągnięcia celów inwestycyjnych danego funduszu, spośród których zwykle wymienia się trzy podstawowe13:
straty; ściśle wiąże się ze wspomnianymi na początku rozdziału zasadami ograniczania ryzyka inwestycyjnego odpowiednio do realizowanej polityki; jest to cel zachowawczy, •osiągnięcie wzrostu - ten cel kładzie nacisk na przyrost wartości kapitału powierzonego funduszowi, co jest tożsame z podejmowaniem ryzyka inwestycyjnego w wymiarze zadeklarowanym w polityce inwestycyjnej; jest to cel ekspansywny,
•przynoszenie dochodu - uzyskiwanie stałego dochodu, okresowo wypłacanego przez polityki stabilizacyjnej.
bowiem intensywność działań zmierzających do osiągnięcia jednego z nich pociąga za sobą ograniczenia w realizacji pozostałych. Szczególnie aspiracje do powiększenia
dla osób zarządzających funduszami inwestycyjnymi, jak i dla potencjalnych inwestorów. W obu przypadkach konieczna jest decyzja o preferencji celów. Dla zarządzającego ma
uprzedniego wyboru, zaś dla inwestora jest to informacja o wynikach działalności funduszu, jakich może racjonalnie oczekiwać w przyszłości - czy będzie to wzrost, czy stały dochód.
Podstawowe cele inwestycyjne stanowią ramy polityki inwestycyjnej danego funduszu. Ich dopełnieniem są indywidualne stopnie preferencji zarządzających oraz