niezbędne do uzyskania świadectwa operatora radiotelefomsty VHF. Rodzaje systemów łączności wewnętrznej na statkach. Budowa, zasady działania i obsługa urządzeń łączności wewnątrzstatkowej. Procedury stosowane w łączności wewnętrznej.
9. Podstawowe wiadomości o Ziemi. Praca na mapie morskiej i wydawnictwa nawigacyjne. Określenie kierunków, kursów, namiarów i prędkości. Ocena odległości. Pozycja zliczona i obserwowana.
10. Budowa i zasada działania radaru. Strojenie i obsługa radaru. Pomiary odległości i kierunków za pomocą radaru. Identyfikacja echa na ekranie radarowym. Analiza ruchu innego statku na podstawie przemieszczania jego echa na ekranie oraz postępowanie zapobiegawcze przed zderzeniem. Określanie pozycji statku. Ćwiczenia w prowadzeniu i manewrowaniu statkiem na symulatorze radarowym lub radarze nawigacyjnym z wprowadzanie różnych parametrów ruchu i różnych warunków pływania.
Program nauczania przedmiotu „Teoria prowadzenia i eksploatacji statku” zawiera wiadomości z nawigacji jako nauki o sposobach bezpiecznego prowadzenia statku po śródlądowych drogach wodnych, z locji jako opisu dróg wodnych dla bezpiecznej nawigacji statku oraz eksploatacji statku śródlądowego. Jest głównym przedmiotem w technikum oraz szkole policealnej żeglugi śródlądowej i niezbędnym elementem wykształcenia zawodowego w zakresie pracy w służbie pokładowej statku.
Nauczając przedmiotu „Teoria prowadzenia i eksploatacji statku” należy odwoływać się do praktycznych doświadczeń uczniów nabytych w trakcie praktyk zawodowych na statkach.
Podczas nauki uczeń winien opanować nie tylko umiejętności i odpowiadające im treści ujęte w podstawie programowej, ale również umiejętności samodzielnego przyswajania wiedzy z zakresu nawigacji, locji i eksploatacji statku. Wymaga to pełnej aktywizacji uczniów w procesie nauczania i wdrażania ich do samodzielnego korzystania ze źródeł informacji, jak poradniki, podręczniki, locje, mapy i inne publikacji nautyczne.
15