plik


1 Anna Cieluch Politologia II rok Porównanie programów informacyjnych nadawanych w telewizji publicznej i stacjach komercyjnych. 1. Programy informacyjne Istotš, a co za tym idzie głównym celem programów, które sš tematem moich rozważań jest przekazanie rzetelnej informacji. Takie sš przynajmniej założenia, rezultaty z kolei bardzo różne. W mojej pracy chciałabym przede wszystkim zwrócić uwagę na różnice w priorytetach, sposobie przekazu, zawartoœci merytorycznej informacji. Swe rozważania opieram na analizie trzech programów informacyjnych: Wydarzenia, Polsat, godz. 1850 (stacja komercyjna) Fakty, TVN, godz. 1900 (stacja komercyjna) Wiadomoœci, TVP 1, godz. 1930 (telewizja publiczna). Przede wszystkim pragnę zwrócić szczególnš uwagę na priorytety poszczególnych telewizji. Zaprezentuję w tym celu po trzy pierwsze z przekazanych informacji każdego z programów z dnia 23.10.2006 roku: Wydarzenia 1. Wspomnienie wydarzeń na Węgrzech w1956 roku. 2. R. Kurnik podejrzany o zlecenie E. Mazurowi wykonania wyroku na gen. M. Papale. 3. Rozczarowanie obywateli politykš. Niewielu kandydatów w wyborach samorzšdowych. Fakty 1. Wniosek o ekstradycję E. Mazura. Nacisk Urzędu Ochrony Państwa na uwolnienie E. Mazura sprzed kilku lat. 2. Działanie na szkodę gminy przez burmistrza Czerwionki- Leszczyny. 3. Pielęgniarki z Chełmna od 24.10.06 r. poprowadzš strajk, gdyż 14 % podwyżki to dla nich zbyt mało. Wiadomoœci 1. Wspomnienie wydarzeń na Węgrzech w1956 roku. 2. Sygnał do zabójstwa gen. M. Papały pochodził ze Służb Specjalnych ( podejrzenia wobec R. Kurnika). 2 3. Wnioski o wypłatę zadoœćuczynienia, ofiarom stacji dializ z Ostrowa, trafiły do Sšdu. Jak widać wydarzenia na Węgrzech nie okazały się dla Faktów na tyle istotne co dla pozostałych programów. Co więcej dla Wiadomoœci były tak doniosłe, że cały program nadawany był z Budapesztu i zajšł ponad 50 % czasu programu. Obfitował ponadto w liczne komentarze, relacje wielu reporterów a także wypowiedŸ Prezydenta RP. Drugš informację Wydarzenia i Wiadomoœci również podały takš samš. Dla Faktów jednak była ona znacznie ważniejsza. Trzecia informacja to już zupełna dowolnoœć. Ponadto w Wydarzeniach, które sš nastawione wydaje mi się w sposób najbardziej negatywny do Prawa i Sprawiedliwoœci, reporter zamieszcza wypowiedŸ posła, ostatniego na liœcie wyborczej PiS, który wypowiada się krytycznie na temat swojej partii. Z kolei 30.10.2006 roku wszystkie trzy stacje rozpoczęły od wizyty premiera Jarosława Kaczyńskiego w Niemczech i rozmowach z kanclerz Angelš Merkel. Komentarz był również bardzo zbliżony, jednak najbardziej „ostrożne” wypowiedzi pojawiły się w Wiadomoœciach „Berlin ma dla Polski niejasnš propozycję”. Wydarzenia podajš teksty z niemieckiej prasy obrażajšce Polskę, nazywajšc jš np.: „mamutem z epoki komunistycznej”. W Faktach reporter Błaszkowski mówi, iż Niemcy „potrafiš zadbać o swoje interesy”. Druga informacja, którš jednomyœlnie nadały wszystkie programy to program ministra Giertycha „zero tolerancji...”, występki młodzieży i podęcie ogólnonarodowej debaty nad agresjš wœród nieletnich, a także dalsze doniesienia o kolejnych próbach samobójczych nastolatków. Trzecia informacja Wydarzeń to kontynuacja poprzedniej i rozważania nad Ÿródłami agresji wœród młodzieży. Polsat w tej jak i poprzedniej informacji opiera się na przeprowadzonych na tę okolicznoœć sondażach. Fakty z kolei donoszš o poœle J. Bestrym i jego nauczycielskiej przeszłoœci. Wiadomoœci alarmujš o pogarszajšcych się warunkach na drogach i ostrzegajš przed wzmożonym ruchem 01.11. Sš także inne aspekty różnišce te programy. Zwróciłam uwagę, że prowadzšcy/ prowadzšca program informacyjny w telewizji publicznej przekazuje tylko obiektywnš informację, a ewentualny subiektywny komentarz słyszymy dopiero z ust autora reportażu. W stacjach komercyjnych już od pierwszych chwil prowadzšcy/ prowadzšca przekazuje informacje w sposób subiektywny. Bardzo ważny jest sposób przekazu informacji i elementy wizualne np.: strój przekazujšcego informacje. Jeœli chodzi o prowadzšcego to sprawa nie wymaga komentarzu, ale gdy dotyczy prowadzšcej nieco się komplikuje. Dorota Gawryluk (TVP 1) ubrana jest klasycznie: biała bluzka z kołnierzykiem i żakiet. Hanna Smoktunowicz (Polsat) nie boi się 3 kolorów. Myœlę jednak, że klasyczny strój sprawia wrażenie większej powagi i klasy prowadzšcego. Poszczególne stacje stawiajš również na przyzwyczajenie do konkretnego prowadzšcego. W Wydarzeniach dominuje wspomniana Hanna Smoktunowicz. Czasami pojawia się Dorota Grabarczyk i Jarosław Bugała. W Faktach przeważajš Justyna Pochanke i Kamil Durczok, czasem Grzegorz Kajdanowicz lub Piotr Marciniak. W Wiadomoœciach nie ma przywišzania do jednego prowadzšcego. Spotykamy Dorotę Gawryluk, Marcina Leœkiewicza... Wspomniałam już o priorytetach poszczególnych programów. Jednak równie ważne jest, w którš stronę skierowane sš pozostałe informacje. Przykłady: w TVP 1 większoœć informacji porusza problemy społeczne, z kolei TVN w dalszej częœci programu koncentruje uwagę na kwestiach ekonomicznych. Stacje te wyrażajš także, choć nieoficjalnie ale da się to odczuć, swoje sympatie polityczne i tak: TVP 1 jest wyraŸnie za partiš rzšdzšcš, TVN sympatyzuje z PO, a Polsat dobitnie i na każdym kroku krytykuje PiS. Ale dostrzegłam także liczne elementy, które można dopasować do każdego programu omawianego przeze mnie. Na poczštku pojawia się skrót informacji. Rozpoczyna się od najważniejszych według twórców programu. O komentarz często prosi się ekspertów, publicystów, polityków, strony sporu, przeciętnych obywateli. Częste odwoływanie się do sondaży lub wręcz ich zlecanie. Krytyka tego co naganne moralnie. Poza przekazem informacji podejmuje się również wynikajšcy z jej treœci problem. Miłe pożegnanie. ZapowiedŸ programu publicystycznego (jeœli taki zostanie wyemitowany tego samego dnia). Zaproszenie na dzień następny. Lekka, czasami œmieszna informacjana koniec, np.: (30.10.2006 rok) . Wydarzenia –œnieg w Zakopanem. . Fakty –sprzštanie Grudzišdza na przyjazd Prezydenta RP. . Wiadomoœci –hip-hop i jego twórcy, którzy pomagajš innym. Na koniec pragnę jeszcze zauważyć, że często całe wydanie programu informacyjnego poœwięcone jest jednemu tematowi, dotyczy to doniosłych a często także tragicznych wydarzeń. Tak było w przypadku ataków terrorystycznych w Nowym Jorku w 2001 roku, czy œmierci papieża Jana Pawła II w 2005 roku. Wszystkie stacje jednomyœlnie uznały te wydarzenia na tyle ważne by poœwięcić im dużo czasu. Po tych rozważaniach wniosek nasuwa mi się jednoznaczny: stacje komercyjne charakteryzuje o wiele większa swoboda. Programy w telewizji publicznej sš w większym stopniu ostrożne w krytyce przede wszystkim partii rzšdzšcej. Stacje komercyjne wręcz uwielbiajš tropić afery. 4 2. Programy publicystyczne „Szczęœliwie, że w czasach tej coraz bardziej gangsterskiej polityki mamy jeszcze media” (Janina Paradowska). Programy publicystyczne, na temat których mam zamiar się rozwodzić, służš spojrzeniu na polskš rzeczywistoœć z perspektywy i to nie tylko czasu. Sš swego rodzaju komentarzem, często też możliwoœciš wyrażenia własnej opinii, oceny, aprobaty, niezadowolenia... Pozwalajš spojrzeć głębiej, dotrzeć do Ÿródła ale także zastanowić się ci będzie dalej. Program publicystyczny opiera się przede wszystkim na rozmowie, częœciej wolnej debacie. Jej istotę trafnie oddaje teza Kingi Dunin: „Wolna debata musi być podporzšdkowana pewnym regułom gry-innym niż prawo dżungli-właœnie po to, żeby była wolna”. Ale podstawowš regułš niezbędnš do tego, aby wolna debata mogła istnieć, jest rzetelna i prawdziwa informacja. Należy trzymać się rzeczywistoœci. Moim celem jest wycišgnięcie pewnych wniosków, które wyłoniš się z porównania owych programów publicystycznych z rozróżnieniem na miejsce ich emisji ( telewizja publiczna, stacje komercyjne). Nie będę jednak ograniczać się do wyboru jednego programu każdej ze stacji, ponieważ już na wstępie mogę stwierdzić, że w obrębie tej samej stacji możemy doszukać się wielu różnić pod wieloma względami. Analizę rozpocznę od telewizji publicznej. TVP1 3 lipca rozpoczęła emisję nowego programu publicystycznego „Kwadrans po ósmej”. Poprowadzš go dziennikarze: Dorota Wysocka -Schnepf, Krzysztof Ziemiec , Cezary Szymanek, Przemysław Terlecki Jacek Karnowski. Program emitowany jest od poniedziałku do pištku o 8.15, trwa ok. 15 minut. Pomysł na program wyjaœnia Piotr Legutko -p.o. kierownika Redakcji Publicystyki i Reportażu TVP1. „Poranna rozmowa na otwarcie dnia ma w TVP1 swojš tradycję. Taka rozmowa jest bardzo ważna, przypomina lekturę porannej gazety, ale ma nad niš tę przewagę, że idzie krok dalej, albowiem, jak głosi znane porzekadło, ranek jest mšdrzejszy od wieczora, a gazety poranne redagowane sš dzień wczeœniej. Trudno przewidzieć, co się wydarzy Kwadrans po ósmej". Analizie programu podejmę na podstawie emisji z dnia 20.11.2006 r. Chciałabym zwrócić uwagę na atmosferę, którš stwarza usytuowanie studia. Jest to centrum miasta (rozmowa blisko miejsca akcji); za oknem widać ludzi spieszšcych zapewne do pracy; wnętrze w ciepłych kolorach; brak udziału publicznoœci i kulturalna, spokojna rozmowa przy kawie Doroty Wysockiej z profesor Jadwigš Staniszkis na tematy polityczne oczywiœcie. Mowa o tym kto byłby lepszym prezydentem Warszawy, o poparciu Rokity dla kandydata PiS na prezydenta Krakowa. Oczywiœcie inicjatywa należy do prowadzšcej, która wyraża także swoje zdanie. 5 Wysocka mówi, iż to ładny gest ze strony Rokity, że poparł kandydata PiS. Jednak mojš uwagę przykuła nieco bardziej inna wypowiedŸ, kiedy to prowadzšca krytykuje postępowanie premiera. Mówi, że Kaczyński obwinia przed sšdem Wałęsę o inwigilację prawicy, z kolei opinii publicznej podaje, że winnym jest Rokita. To dla mnie zaskakujšce, gdyż zawsze byłam przekonana, że TVP 1 sympatyzuje z partiš rzšdzšcš. Rozmowy w programie sš istotne. Porusza się tematy o których będzie tego dnia głoœno. Wieczorem z kolei mamy podsumowanie dnia w programie „Kwadrans po jedenastej”. „Sprawa dla reportera”-program z długoletniš tradycjš, emitowany w poniedziałki o godzinie 21.55 w TVP 1. Ten program ma jednš, ale jakże charakterystycznš prowadzšcšElżbietę Jaworowicz. Pani redaktor jawi się jako kobieta z klasš, pewna siebie, dociekliwa, energiczna ale i wrażliwa. Takie odniosłam wrażenie po obejrzeniu odcinka z dnia 27.11.2006 r. Nie jest to program stricte o polityce. Dominujš tu raczej tematy społeczne. Porusza on problemy zwykłych ludzi, których reżyserem jest (jak mówi Jaworowicz) „samo życie”. To co drażni mnie e jej osobie i wpływa także na odbiór to sposób w jaki pani Jaworowicz siedzi. Ta nienaturalna pozycja (zresztš w pewien sposób kojarzona z jej osobš) nie wywołuje we mnie żadnych pozytywnych odczuć wizualnych. Czasem po prostu trudno skupić się na poruszanych zagadnieniach, które uważam sš doœć istotne. Prowadzšca przygotowuje wczeœniej reportaż (o poszkodowanych klientach SKOK-u), a następnie zaprasza do studia goœci, z którymi prowadzi rozmowę. Reportaż jest punktem wyjœcia do dyskusji. Wœród zaproszonych sš dwie strony o różnych poglšdach, z reguły siedzšcy też po dwóch stronach (przy osobnych stołach). Ten podział jest doœć wymowny. Ale do głosu dopuszczony jest oczywiœcie każdy w tym samym stopniu. Pani redaktor rozmawiajšc z „prostymi” ludŸmi używa ich języka, nie posługuje się wyszukanym słownictwem, czasem stosuje kolokwializmy. Chce dotrzeć do tych ludzi, zrozumieć ich. Często pokazuje ludzkie łzy. Jednak czasami odbieram to jako chęć „podkręcenia” atmosfery. W programie, który analizuję zaproszonych goœci było bardzo wielu, z różnych œrodowisk: przedstawiciel Prokuratury Okręgowej w Warszawie, Marek Wiklińskiposeł SLD, Rzecznik Ogólnopolskiego SKOK-u, Bianka Mikołajewska-redaktorka „Polityki”, Maciej Samcik-redaktor „Gazety Wyborczej”, Sławomir Nitras-poseł PO, profesor Krzysztof Opolski-reprezentujšcy Uniwersytet Warszawski, Jerzy Bańka-przedstawiciel Zwišzku Banków Polskich. Pani Jaworowicz kontroluje cały czas sytuację, udziela głosu, przywołuje do porzšdku. W tym samym programie porusza też drugi temat-napad Niemców na wieœ Borów. Tradycyjnie rozpoczyna od przygotowanego reportażu. Czyta listy od widzów. Mówi jak ten program jest ludziom potrzebny: „uważajš nas za powiernika”. Na koniec żegna się z każdym, dziękujšc za udział w programie. 6 TVP 2 w niedzielę o godzinie 21.30 nadaje program „Warto rozmawiać”, którego gospodarzem jest Jan Pospieszalski. Program, a właœciwie prowadzšcy jest doœć kontrowersyjny. Pan Jan z zafrasowaniem zadaje tylko pytania ale każdy wie jakie ma poglšdy. Ukazuje on bardzo, bardzo subiektywny obraz. Publicystka Kinga Dunin tak wypowiada się na temat Pospieszalskiego i jego programu: „mimo to w każdej chwili gotowa jestem podjšć z nim dyskusję, oczywiœcie pod warunkiem, że nie będzie to w programie Warto rozmawiać. Tak się bowiem składa, że prawie każdy, kto ma zdanie odmienne niż Pospieszalski, po powrocie z jego programu pisze skargę, list lub w jakikolwiek inny sposób narzeka na swojš krzywdę. Czasami jest to tylko poczucie lekkiego niesmaku, ale często uczestnicy majš wrażenie, że padli ofiarš pogromu, a nie programu Jana P.” (Gazeta Wyborcza, 2-3 wrzeœnia 2006 r., s. 18). Gospodarz stronniczo traktuje swoich goœci. Ich dobór bywa niereprezentatywny. Nierówno rozdziela głos i wspiera swoich przeciwko obcym. Ten program to trochę parodia debaty. Nawet publicznoœć jest stronnicza. Pospieszalski jako gospodarz rezerwuje dla siebie prawo do poinformowania na własnych zasadach o problemie a także do sterowania emocjami. Materiały, które pokazuje sš często wychwyconymi marginalnymi sytuacjami, także tendencyjnie dobranymi. Czasami sš to półprawdy. W tym cały „urok” programu, który jednym odpowiada, a innych wręcz irytuje. „Co z tš Polskš?” to program publicystyczny w telewizji Polsat, prowadzony przez Tomasza Lisa. Realizowany jest na żywo z udziałem publicznoœci; prowadzšcy zaprasza do niego najczęœciej polityków, poruszane tematy to zwykle ważne wydarzenia dla Polski. Emitowany jest w każdy czwartek o godzinie 22:20. Program z dnia 07.12.2006 r. poœwięcony był seksaferze w Samoobronie. Na poczštku pokazano materiał z wypowiedziami Anety Krawczyk, Andrzeja Leppera, Stanisława Łyżwińskiego. Następnie skonfrontowano dwa stanowiska: pierwsze-Magdaleny Œrody potępiajšcej zachowanie panów z Samoobrony; drugie-zrozumienie dla panów wyrażone przez żonę Łyżwińskiego. Po materiale nastšpiło powitanie przez gospodarza i przedstawienie goœci (Danuta Hojarska, Sandra Lewandowska, Julia Pitera, Joanna Kluzik-Rostkowska, Izabela Jaruga-Nowacka). Lis zaprosił do dyskusji same kobiety. Porusz porusza w zwišzku z zaistniałš sytuacjš pewien problem społeczny, a nie wyłšcznie sprawę Anety Krawczyk. Wybiega w przyszłoœć i pyta co będzie jeœli okaże się, że to nie jest dziecko Łyżwińskiego. Pyta także, czy nie dojdziemy do wniosku, że z mężczyzny łatwo zrobić ofiarę. Wydaje mi się, że jest bardzo obiektywny w tej rozmowie. Do programu zaprosił także Andrzeja Leppera, któremu pozwala odejœć od tematu i rozwodzić się goršczkowo na temat „orgii Kwaœniewskiego”, mieszkania posłanki Pitery. W porównaniu z 7 Sekielskim i Morozowskim, Lis zadaje dużo mniej pytań. W trakcie programu trwa sms-owa sonda: „Czy Andrzej Lepper powinien podać się do dymisji?” Wynik: tak- 75%. „Teraz my!” program publicystyczny nadawany na żywo od 13 wrzeœnia 2005 we wtorki póŸno wieczorem (22.30) w telewizji TVN, prowadzony przez Tomasza Sekielskiego i Andrzeja Morozowskiego. Do studia zapraszani sš znani politycy, artyœci, eksperci w danych dziedzinach. Przedstawiane sš krótkie materiały filmowe oraz najnowsze wiadomoœci. Program ma charakter poważnego talk-show z elementami humoru. Redaktorzy spytani przez „Tele Tydzień” jak się czujš, będšc na ustach wszystkich po wywołaniu afery taœmowej, odpowiedzieli: T. Sekielski: „Mam poczucie dobrze spełnionego obowišzku”. A. Morozowski: „Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie odczuwam ogromnej zawodowej satysfakcji. Dziennikarz czeka na takš chwilę całe lata. Dla mnie to czas triumfu, docenienie mojej pracy”. Prowadzšcy niekiedy wydajš się aż zuchwali w poczynaniach. W pamięci utkwiła mi scena z programu emitowanego w dniu 03.10.2006 r. kiedy to Morozowski wręcz wyœmiał Jacka Kurskiego w rozmowie na temat afery taœmowej nie mogšc słuchać tych bzdur. Œmiechem zareagowała także publicznoœć. Kurski powiedział, że prowadzšcy dobrali sobie publicznoœć. W tej sytuacji reagował także Sekielski uspakajajšc Morozowskiego. Rozmowa wymknęła się chyba spod kontroli-Kurski poczuł się gospodarzem i mówił bez końca, nie dopuszczajšc przy tym właœciwych gospodarzy do słowa. W rezultacie rozmówcy zaczęli się przekrzykiwać. Kurski skwitował to następujšco: „Nie daliœcie mi dojœć do głosu”. Program i jego prowadzšcy zdobyli prestiżowš Nagrodę Mediów Niptel 2006. Na stronie www.wikipedia.pl znalazłam wymienionych kilka dokonań dziennikarskich twórców programu. Prezentuje je poniżej: *Od wypowiedzi Jacka Kurskiego w programie Teraz my! rozpoczęła się tzw. afera billboardowa. *W programie ujawniono nagrania negocjacji poseł Renaty Beger z członkami PiS-u, które zapoczštkowały Aferę taœmowš. *W programie ujawniono kupowanie miejsc na listach Samoobrony; po programie Andrzej Lepper powiedział, że Andrzej Morozowski powinien dostać w papę. *Dziennikarze Teraz my! ujawnili nagrodzenie Wojciecha Jaruzelskiego Krzyżem Zesłańców Sybiru przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. *W programie Teraz my! ujawniono też nagrane ukrytš kamerš rozmowy Jana Artymowskiego, jednego z wyrzuconych z Platformy Obywatelskiej zwolenników Pawła Piskorskiego z prominentnymi politykami tej partii na kongresie Platformy Obywatelskiej. Poseł PiS Jacek Kurski powiedział w odniesieniu do prowadzšcych: „Takiego chamstwa to jeszcze nie spotkałem w telewizji”. Ja z kolei mogę powiedzieć, że tak dobrego programu 8 publicystycznego jak ten nie spotkałam do tej pory. Co nie oznacza, że nie mam do niego zastrzeżeń. Pokazanie słoika z borówkami warszawskimi (z wizerunkiem Marka Borowskiego) w programie 28.11.2006 r. było nie na miejscu. „Kawa na ławę” to także program publicystyczny telewizji TVN (i TVN24), prowadzony przez Bogdana Rymanowskiego. Nadawany jest od 23 kwietnia 2006 w każdš niedzielę o 10.30. W każdym z odcinków kilku czołowych polskich polityków wraz z prowadzšcym komentuje najważniejsze wydarzenia minionego tygodnia. Opinie poprzedzone sš materiałami filmowymi. Ale jest to w formie bardzo swobodna rozmowa przy kawie i okršgłym stole. Zazwyczaj politycy jak i gospodarz na takie rozmowy zakładajš krawaty. W tym przypadku jest inaczej. Odcinek z 3.12.2006 r. rozpoczšł się od spokojnej rozmowy o sporcie, polskich siatkarzach. W studio spotkali się: Julia Pitera, Krzysztof Putra, Andrzej Lepper, Roman Giertych, Ryszard Kalisz Kolejnym z poruszonych tematów dotyczył rozważań o potencjalnej delegalizacji Młodzieży Wszechpolskej. Przy tej okazji doszło do ostrej wymiany zdań między Kaliszem a Giertychem (o Pęczaka), a póŸniej także między Piterš a Giertychem (Pitera porównała reaktywację Młodzieży Wszechpolskiej do hipotetycznej reaktywacji Hitlerjugend). Rymanowski był bardzo dociekliwy, wielokrotnie pytał o to samo, kiedy goœcie unikali udzielenia odpowiedzi-ale pytał wprost. Sterował rozmowš tylko w pewnym stopniu. Pozwolił też na kilka spontanicznych sytuacji. Przy okazji wykorzystał także czas antenowy do włšczenia się w akcję pomocy dzieciom i sprzedaży pluszowych miœków siedzšcych na stole, przy którym toczyła się dyskusja. Na stronach Wikipedii znalazłam kolejne zestawienie, z którego wynika, że najczęœciej program odwiedzał Ryszard Kalisz-18 razy. Następnie w kolejnoœci: Andrzej Lepper- 13, Stefan Niesiołowski, Wojciech Wierzejski- 7... Mam œwiadomoœć, że to co napisałam powyżej jest doœć subiektywne. Ale chciałam doœć głęboko zanalizować programy, o których piszę. Maciej Grzywaczewski, b. dyrektor TVP 1, powiedział: Z przeprowadzonych na nasze zlecenie badań wynika, że dobry program publicystyczny powinien zawierać trzy elementy: emocje, polaryzację stanowisk i wyrazistego prowadzšcego”. Ale należy pamiętać, że informacje wplecione w publicystycznš wypowiedŸ, nie zwalniajš z odpowiedzialnoœci za sposób ich podania. Myœlę, że miejsce nadania programu nie jest aż tak istotne jak prowadzšcy i forma programu. Jednak telewizja zajmuje się bardziej problematykš społecznš, ale nie stroni od wielkiej polityki. Także telewizja publiczna oferuje bardziej zróżnicowane formy debaty. Ale niewštpliwie mogę stwierdzić, że w tego rodzaju programachprowadzšcy skracajš dystans, pytajš wprost, nie unikajš drażliwych kwestii. Anna Cieluch

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
porownanie programow
porownanie programow tabela
PorĂłwnywarka najlepszych programĂłw partnerskich
zestawy cwiczen przygotowane na podstawie programu Mistrz Klawia 6
Międzynarodowy Program Badań nad Zachowaniami Samobójczymi
CSharp Introduction to C# Programming for the Microsoft NET Platform (Prerelease)
Instrukcja Programowania Zelio Logic 2 wersja polska
Program wykładu Fizyka II 14 15
roprm ćwiczenie 6 PROGRAMOWANIE ROBOTA Z UWZGLĘDNIENIEM ANALIZY OBRAZU ARLANG
io port programming 3ogqzy3bscrrpgv753q3uywjfexgwwoiiffd46a 3ogqzy3bscrrpgv753q3uywjfexgwwoiiffd46a
2009 12 Metaprogramowanie algorytmy wykonywane w czasie kompilacji [Programowanie C C ]
Podstawy Programowania Wersja Rozszerzona
koło Programy Goofy
PROGRAMY

więcej podobnych podstron