9142890663

2.2.4. Topologia MESH

Głównym założeniem topologii typu MESH (krata, siatka) jest umożliwienie komunikacji bezprzewodowej między urządzeniami sieciowym bez konieczności angażowania urządzeń typu AP (jednak nie wyklucza ich całkowicie). W porównaniu do topologii IBSS, wprowadzono tu możliwość komunikowania się z odległymi jednostkami WLAN poprzez urządzenia znajdujące się między stacją początkową a końcową Posiada ona kilka istotnych zalet. Przede wszystkim oferuje dużą skalowalność sieci oraz samo-naprawialność. W przypadku awarii jednego z urządzeń sieciowych, cały ruch może zostać przekierowany poprzez inne urządzenie sieciowe. Dodatkową zaletą sieci typu MESH ma być kompatybilność z innymi sieciami 802.11.

Największym problemem, z jakim borykają się tego typu sieci to odpowiednie protokoły wyboru tras (ang. Routing). Przewidywana na rok 2008 ratyfikacja standardu IEEE 802.lis definiuje podstawowy i opcjonalny protokół routingu dla sieci MESH. Pierwszy z nich to HWMP (ang. Hybrid Wireless Mesh Protocol). Łączy routing dynamiczny na żądanie z routingiem, działającym na zasadzie budowania struktury drzewa z uwzględnieniem tzw. kosztów dotarcia do korzenia. Drugi to RA-OLSR (ang. Radio Aware Optimized Link State Routing protocol). Funkcjonuje on na zasadzie ograniczenia informacji o ścieżkach wysyłanych w sieci przez ograniczenie pamiętanych tras wyłącznie do najbliższych sąsiadów danej stacji bezprzewodowej. Rysunek 2.4 przedstawia przykład topologii typu MESH.