9032665386

Rola tlenu w procesie desaturacji gazów obojętnych z ustroju człow ieka podczas dekompresji saturowanych. Jacek Kot. 2015

okienka tlenowego” (ang. Extended Oxygen Window, EOW) powiększonego o około 90 mmHg do łącznej wartości 150 mmHg, równej ciśnieniu parcjalnemu tlenu w mieszaninie oddechowej (Doboszynski and Lokucijewski 1984, Kot, Sicko et al. 2015).

Wartości pozostałych parametrów modelu, ^maxT|/2 = 360 minutes oraz k_N2=l,925xl0'³ hour'¹ dla azotu (Doboszynski and Lokucijewski 1984, Sicko and Kot 1996), wskazują, że bezpieczna szybkość dekompresji saturownej nitroksowej przy Pi0₂ 50 kPa wynosi 5.48 kPa/hrs w drugiej -najdłuższej fazie dekompresji.

5. Porównanie do innych rozwiązań

Dotychczas modele dekompresyjne opublikowane w literaturze koncentrowały się na wpływie spadku ciśnienia na eliminację gazu obojętnego, a propozycje związania dekompresji z tlenem pozostały jedynie na poziomic koncepcji teoretycznych.

Koncepcja zależności szybkości dekompresji saturowanych od Pi0₂ była proponowana już kilkukrotnie w przeszłości (Hennessy 1978, Le Pechon 1981, Vann 1984, Eckenhoff and Vann 1985, Vann 1985, Vann 1986, Hamilton, Kenyonetal. 1988, Imbert 1988, Imbert 1994). Jednakże nigdy nie miała oparcia o fizjologiczne parametry eliminacji gazu obojętnego dzięki przemianom metabolicznym, lecz jedynie opierała się o matematyczną proporcjonalność dwóch parametrów” Pi0₂ i szybkości dekompresji. Jeden z autorów - Vann - mimo, że wskazywał na zależność szybkości dekompresji od Pi0₂, nie byl pewien, czy zależność taka jest uniwersalna dla wszystkich głębokości i zalecał redukcję szybkości dekompresji dla większych głębokości (Vann 1984). Ciekawym jest fakt, że mimo jego zaleceń, opublikowany system US Navy powołując}' się na tego autora dopuszczał większą szybkość dekompresji dla większych głębokości, co stanowi bezpośrednią konsekwencję poprzednich systemów dekompresyjnych, w których AP zależała od głębokości, a nie od Pi0₂ (U.S.Navy 2008). Charakteiystycznym jest fakt, że w przeciwieństwie do opracowanego modelu, żaden z istniejących systemów, nawet powołujących się na zależność od Pi0₂, nie zaleca szybkiego początkowego wynurzania, tylko narzuca stalą szybkość dekompresji (Imbert 1994, Shi 1998, Shi 2000, Popova and Buravkova 2006, Risberg 2008, U.S.Navy 2008, Blatteau, Hugon et al. 2013). Dowodzi tego różnica w profilach obniżania ciśnienia (Rycina 2, krzywe opisane jako Thalman i PL1).

3—Kot J - Autoreferat - PL.docx 10