9032665400

Rola tlenu w procesie desaturacji gazów obojętnych z ustroju człow ieka podczas dekompresji saturowanych. Jacek Kot. 2015

OMÓWIENIE CELU NAUKOWEGO WW. PRAC I OSIĄGNIĘTYCH WYNIKÓW WRAZ Z OMÓWIENIEM ICH EWENTUALNEGO WYKORZYSTANIA

SPIS TREŚCI:

1.    Wstęp

2.    Dotychczasowy stan wiedzy

3.    Skrócony opis modelu fizjologicznego

4.    Uzasadnienie roli tlenu

5.    Porównanie do innych rozwiązań

6.    Podsumowanie wyników badań

7.    Możliwości zastosowania praktycznego

8.    Kierunki rozwoju badawczego

9.    Toksyczne działanie tlenu na OUN

10.    Piśmiennictwo 1. Wstęp

Ekspozycje saturowane to takie, w których człowiek przebywa w warunkach podwyższonego ciśnienia otoczenia wystarczająco długo, by gaz obojętny zawarty w mieszaninie oddechowej całkowicie nasycił wszystkie tkanki ustroju. Tak wytworzony stan nowej równowagi dynamicznej będzie utrzymywał się do czasu, w którym zmieni się zawartość gazu obojętnego w mieszaninie oddechowej lub zmieni się ciśnienie otoczenia (Brubakk, Ross et al. 2014). W nurkowaniu, dekompresja ze stanu saturacji oznacza de facto zmianę stanu równowagi dynamicznej z warunków hiperbarycznych do warunków normobarycznych (przy ciśnieniu otoczenia 1 ATA). Biorąc pod uwagę fakt, że po osiągnięciu stanu saturacji, wydłużenie czasu przebywania pod zwiększonym ciśnieniem nie powoduje już konieczności przedłużania dekompresji, jest to odzwierciedlenie zjawiska osiągnięcia warunków brzegowych dla modelowania procesów fizjologicznych. W praktyce, analogiczne procesy zachodzą podczas każdej zmiany ciśnienia otoczenia, także przy ekspozycjach hipobarycznych (np. wyprawy wysokogórskie, aktywność astronautów w wolnej przestrzeni kosmicznej, skoki spadochronow e z dużych wysokości).

Matematycznie, proces nasycania/odsycania tkanek ustroju gazem obojętnym opisany jest tzw. pól-okresem krzywej eksponencjalnej (T1/2), określającej po jakim czasie gradient prężności gazu obojętnego rozpuszczonego w danym kompartmencie wobec ciśnienia parcjalnego tego gazu w mieszaninie oddechowej zmniejszy się do połowy (o 50%). W praktyce, po upływie sześciu pólokresów stopień nasycenia/odsycenia wynosi 98,44% i można przyjąć, że każdy kompartment jest już w pełni nasycony/odsycony gazem obojętnym.

3—Kot J - Autoreferat - PL.docx 5