10
ROZDZIAŁ 4. UŻYWANIE KOMPILATORA
kompilatorowi dany język. Aby wymusić na GCC korzystanie z języka C, używamy parametru “-x <język>”:
gcc -x c -o program kod
W rezultacie kompilator potraktuje plik “kod”, jako plik z kodem źródłowym w języku C.
Pracując nad złożonym programem składającym się z kilku plików źródłowych (.c), możemy skompilować je niezależnie od siebie, tworząc tak zwane pliki typu obiekt (ang. Object File), są to pliki skompilowane ale nie poddane linkowaniu. Następnie stworzyć z nich jednolity program. Jest to bardzo wygodne i praktyczne rozwiązanie ze względu na to, iż nie jesteśmy zmuszeni kompilować wszystkich plików tworzące program za każdym razem na nowo a jedyne te w których wprowadziliśmy zmiany. Aby skompilować plik bez linkowania używamy parametru “-c <plik>”:
gcc -o programl.o -c kodl.c gcc -o program2.o -c kod2.c
Otrzymujemy w ten sposób pliki typu obiekt programl.o i program2.o. A następnie tworzymy z nich program główny:
gcc -o program programl.o program2.o
Aby włączyć dokładne, rygorystyczne sprawdzanie napisanego kodu, co może być przydatne, jeśli chcemy dążyć do perfekcji, używamy przełączników:
gcc kod.c -o program -Werror -Wall -W -pedantic -ansi
Więcej informacji na temat parametrów i działania kompilatora GCC można znaleźć na:
• Strona domowa projektu GNU GCC
• Krótki przekrojowy opis GCC po polsku
• Strona podręcznika systemu UNIX (man)
Zobacz podręcznik Borland C++ Compiler.
Jedną z najbardziej podstawowych umiejętności, które musi posiąść początkujący programista jest umiejętność rozumienia komunikatów o różnego rodzaju błędach, które sygnalizuje kompilator. Wszystkie te informacje pomogą Ci szybko wychwycić ewentualne błędy (których na początku zawsze jest bardzo dużo). Nie martw się, że na początku dość często będziesz oglądał wydruki błędów, zasygnalizowanych przez kompilator — nawet zaawansowanym programistom się to zdarza. Kompilator ma za zadanie pomóc Ci w szybkiej poprawie ewentualnych błędów, dlatego też umiejętność analizy komunikatów o błędach jest tak ważna.