przedsiębiorstwa, z racji posiadania niezbędnych zasobów i umiejętności oraz bardziej rozwiniętych kontaktów z otoczeniem, uznawane są przez polityków gospodarczych za podmioty stosunkowo dobrze przygotowane do realizacji innowacji, a ewentualna pomoc państwa adresowana do tej grupy firm, może dotyczyć wsparcia dla podejmowanych przez nie programów badawczych czy współpracy z mniejszymi firmami.
Współczesna polityka innowacyjna państwa staje się tym samym niezbędnym składnikiem otoczenia (sieci) partnerów małych firm w dziedzinie innowacji. Jej rolą jest pomoc w budowaniu zdolności absorpcyjnej i innowacyjnej firm oraz ułatwianie firmom dostępu do zewnętrznych usług na rzecz innowacji. Innymi słowy, celem polityki innowacyjnej jest obniżanie progu trudności podejmowania i realizacji innowacji, zmniejszenie stopnia ryzyka i niepewności oraz pomoc w dokonaniu optymalnego wyboru dla przedsiębiorstw wprowadzających innowacje. Kładzie się również szczególny nacisk na środowisko, w którym działają innowacyjne firmy, będące dla nich ważnym źródłem informacji technicznych oraz zasobów niezbędnych dla innowacji.
W tym kontekście rośnie rola parków technologicznych jako instrumentu polityki innowacyjnej. Omawiane inicjatywy były tworzone jako swoisty pomost, łączący instytucje naukowo-badawcze i przedsiębiorstwa. Obecnie są one coraz bardziej postrzegane jako instrument wzrostu konkurencyjności terytorialnej poprzez: (1) promowanie, upowszechnianie i wdrażanie innowacji, (2) wspieranie transferu technologii, (3) tworzenia nowych przedsiębiorstw technologicznych, (4) rozwój możliwości zatrudnienia dla osób, posiadających umiejętności i kwalifikacje do pracy w innowacyjnych przedsiębiorstwach. Parki technologiczne, poprzez tworzenie sieci wzajemnych relacji pomiędzy wszystkimi podmiotami zaangażowanymi w rozwój technologiczny czy organizacyjny i jego gospodarcze wykorzystanie, łączą potrzeby i oczekiwania płynące ze strony przedsiębiorstw ze zorientowaną rynkowo ofertą ze strony naukowców. Należy podkreślić złożoność procesu tworzenia innowacji technologicznej, związanej z koniecznością integracji różnorodnych technologii i w tym kontekście kluczową rolę podmiotów, takich jak parki technologiczne, wspomagających transfer wyników badań i nowych technologii. Rola parków polega zarówno na transferze wiedzy i technologii do firm, działających na rynku, jak i tworzeniu nowych przedsiębiorstw technologicznych.
Parki muszą dysponować kompleksowymi instrumentami wsparcia komercjalizacji wyników badań. W praktyce są w stanie stworzyć korzystne warunki dla efektywnej współpracy, prowadzącej do tworzenia nowych firm technologicznych i poprawy konkurencyjności istniejących podmiotów. W tym kontekście park technologiczny:
- realizuje proces komercjalizacji innowacji, w którym instytucje naukowe są postrzegane jako źródło nowych idei, które zostaną wykorzystane przez przedsiębiorstwa (istniejące lub nowo utworzone), poprzez wprowadzenie na rynek nowych produk-tów/usług lub zastosowanie nowych procesów produkcyjnych;
- tworzy warunki dla współpracy instytucji naukowych i przedsiębiorstw w celu uzyskania efektu synergii w opracowaniu i wykorzystaniu innowacji;
18