Źródło: A. Łuczak, E. Prylińska, A. Suchowierska, R. Maszka, Język polski. Między nami 7, Wyd. GWO, Gdańsk 2017 r., K. Szostak-Lubomska, Formy wypowiedzi pisemnej, Wyd. Literat, Toruń, B., A., Surdej, Ćwiczenia redakcyjne 7-8. Język polski, cz. 2, Wyd. WSIP, Warszawa 2017 r., J. Kościerzyńska, M. Chmierl, M. Szulc, A. Gorzałczyńska-Mróz, Nowe. Słowa na start. Podręcznik do języka polskiego dla klasy siódmej szkoły podstawowej, Wyd. Nowa Era, Warszawa 2017 r.
Rozprawka:
^ to forma wypowiedzi, w której autor rozstrzyga pewien problem,
S to forma pisemnej wypowiedzi, której celem jest rozważenie problemu lub wyrażenie swojego stanowiska wobec problemu sformułowanego w temacie,
^ to dłuższa forma wypowiedzi, w której piszący po rozważeniu problemu, przedstawia swoje stanowisko w jakiejś sprawie,
^ to forma wypowiedzi pisemnej służąca analizie i wyjaśnieniu jakiegoś zagadnienia albo ocenie ważnego problemu (społecznego, moralnego, filozoficznego, itp.).
^ to zapis toku rozumowania prowadzącego do konkretnych stwierdzeń,
^ to suchy, rzeczowy wywód ukazujący nasz sposób myślenia, argumentowania.
Temat rozprawki:
J często nie jest tezą,
^ zawiera pewną niewiadomą, jakąś wątpliwość, jakieś pytanie, na które nie ma od razu gotowej odpowiedzi. Trzeba ją dopiero znaleźć,
^ Przykładowe tematy: Czy dorośli mogą się czegoś nauczyć od dzieci?, Czy we współczesnym świecie można spotkać ludzi podobnych do Prometeusza?, Internet - dobrodziejstwo czy zagrożenie dla człowieka?
Rozprawka powinna składać się z trzech części:
^ wstępu,
^ rozwinięcia,
^ zakończenia.
Aby rozprawka była dobrze napisana, należy:
sporządzić plan, by zachować spójny i logiczny układ całej wypowiedzi,
^ trafnie dobrać argumenty,
^ sformułować tezę lub hipotezę.
https://matatf5.6l6gspot.com