POLSKIE I EUROPEJSKIE PRAWO PODATKOWE - J. Leńczuk 07„03.2010r.
Zasady prawa podatkowego:
1. z góry założona nierówność stron stosunku finansowego:
- podmiot silniejszy
- podmiot słabszy
2. źródłem prawi obowiązków w prawie podatkowym jest ustawa, a nie umowa Art 84 konstM Art. 217 konst ( nakładanie podatków, ulg, umożeń).
3. zasada wyłączności ustawy w kreacji związku podatkowego, np.; zniesienie umowy małżeńskiej
4. zasada miarkowania opodatkowania granicami podatkowo prawnego stanu faktycznego, określonego w ustawie podatkowej.
5. każda Inka w prawie podatkowym jest wolna od opodatkowania.
Rola ustawy w prawie podatkowym.
Mamy tzw. tetyczne stosunki prawne, tj. takie, które nie istnieją bez ustawy, np.: akty prawa cywilnego.
Ustawa jako jedyne źródło praw i obowiązków.
Podatek - jest to świadczenie pieniężne na rzecz podmiotu prawa publicznego o charakterze obligatoryjnym, przymusowym, zasadniczym, bezzwrotnym i nieodpłatnym Jest to jednak świadczenie jednostronne ustanowione przez podmiot prawa publicznego w drodze ustawy.
Świadczenie pieniężne obligatoryjne - jeśli jest prawo uchwalone, to musi być pobrane. Świadczenie przymusowe- przy użyciu egzekucji.
O charakterze zasadniczym - to takie, którego celem jest cel fiskalny, czyli zapełnienie budżetu.
Nieodpłatny charakter świadczenia- podmiot prawa publicznego niczego nie świadczy w zamian za podatek.
Opłata jest odpłatna, czyli jest coś w zamian.
Podmiot zobowiązany uiszcza opłatę, Np. opłata skarbowa za uzyskanie koncesji.
Świadczenia odpłatne dzielą się na: ekwiwalentne i nieekwiwalentne.
Przy opłatach nieekwiwalentnych występują duże różnice w wartości świadczonych świadczeń, Np.
- opłata skarbowa
- opłata miejscowa, za przebywanie dłuższe niż jeden dzień w miejscowości atrakcyjnej
- opłata targowa.
Świadczenie nazwane opłatami , ale które nimi nie są:
- opłata za gaz
- opłata za prąd
Świadczone na rzecz spółek prawa prywatnego, a nie publicznego. Reguluje je umowa, a nie ustawa.