2208634009

Temat: Oznaczanie kąt tarcia wewnętrznego i spójności skal w próbie

trój osiowego ściskania.

Cel:

Wyznaczenie kąta tarcia wewnętrznego <j) oraz spójności c przy pomocy aparatu trójosiowego ściskania i obliczenie niewiadomych metodą analityczną.

Wstęp teoretyczny:

Oznaczenie kąta tarcia wewnętrznego za pomocą aparatu bezpośredniego ścinania wykorzystanego w ćwiczeniu 11.9 ma charakter przybliżony. Aby więc określić dokładniej własności wytrzymałościowe gruntu wykorzystuje się metodę trójosiowego ściskania. W badaniach tych można dość wierme modelować przebieg obciążenia gruntu w warunkach rzeczywistych co pozwala uzyskiwać wyniki najbardziej wiarygodne przy obliczeniach konstrukcyjnych.

Badania w aparatach trójosiowego ściskania prowadzi się na próbkach cylindrycznych, których wysokość powinna być dwa razy większa od średnicy. Doświadczenie to ma charakter niszczący i prowadzi sie je doprowadzając obciążenie próbki do stanu granicznego (do ścięcia). Wykonując ścinanie kilku próbek przy różnych wartościach ciśnienia a? otrzymujemy lalka kól Mohra, które pozwalają nam wyznaczyć dla danego o_n maksymalne naprężenie styczne z₍ obwiednia do granicznych kól Mohra będzie prostą Coulomba, która podobnie jak w ćwiczeniu 11.9 wyznacza na osi rzędnych kohezję c, a jej nachylenie daje kąt tarcia wewnętrznego ⁽t⁾-

Rys. 1. Koło Mohra i jego obwiednia będąca prostą Coulomba.

W budownictwie wodnym badania w aparacie przeprowadza się wg jednej z trzech metod, które różnią się sposobem obciążania i odwadniania:

1.    Metoda U U- próbka ścinana jest szybko i bez konsolidacji (czyli procesu zagęszczenia grantu pod własnym lub zewnętrznym obciążeniem).

2.    Metoda CU- ścinanie również jest szybkie i po wstępnej konsolidacji oraz bez odpływu wody w czasie ścinania.