91086

g„ =

Graficznie kąt tarcia wewnętrznego i spójność badanego gruntu wyznacza się nanosząc uzyskane wyniki na prostokątny układ współrzędnych. Wartości kąta tarcia wewnętrznego i spójności przyjmuje się z wykresu wykonanego na podstawie wyników przeprowadzonych

badali.

Gdy dysponujemy wynikami o„ i Ti uzyskanymi z badań laboratoryjnych, możemy wyznaczyć kąt tarcia wewnętrznego <t>„ i spójność G, za pomocą zasady aproksymacji liniowej, metodą najmniejszych kwadratów:

NEr, ^,*<7-Er,E<r

<!»„ = arctg <t>„=    _ni<j2._(£(T)J

Lr_f * Ł<j² - Ecr * Lr_f * a ^Cu~    NZg² -{Za²)²

gdzie: N - liczba uwzględnionych punktów na wykresie

Średnie odchylenie kwadratowe wytrzymałości na ścinanie (STf) obliczamy ze wzoru:

sx, = £<!:

N

w którym: Ti - wartość wytrzymałości (oporu) gruntu na ścinanie, (Pa)

N - liczba uwzględnionych punktów na wykresie

TV wartość wytrzymałości gruntu na ścinanie, (Pa) określona ze wzoru: T’,= a„tg<t>„+ C_u

Ciśnieniem porowym u - nazywa się tę część jednostkowego obciążenia, którą przyjmuje woda znajdująca się w porach gruntu

Uwzględniając efektywne naprężenia normalne i ciśnienie porowe, wzór na opór gruntu na ścinanie będzie miał postać:

Tf = G_n’ tg d>’ +C’ gdzie: % opór gruntu na ścinanie, (Pa)

G.,’ - efektywne naprężenia normalne (G* = G - u), (Pa) c* - spójność efektywna, (Pa)