Staliwo
Staliwo jalc każdy odlew ma po odlaniu strukturę gruboziarnistą i dendrytyczną, powstałą na skutek nierównomiernego rozłożenia węgla i fosforu względnie dodatków stopowych w każdym poszczególnym krzepnącym ziarnie austenitu. Osie dendrytów powstające najpierw są bogatsze w żelazo, warstwy zaś narastające na osiach są bogatsze w węgiel, fosfor i niektóre dodatki stopowe. Im wyższa jest temperatura odlewania i im szybciej zachodzi krzepmęcie, tym powstaje wyraźniejsza struktura dendrytyczną. Pomimo tego, że struktura pierwotna złożona z niejednorodnych ziarn austenitu podczas chłodzenia odlewu przechodzi w strukturę wtórną, złożoną z ferrytu i perlitu, niejednorodność pozostaje w odlewie. Na poniższym rysunku przedstawiono strukturę (makrostrukturę) dendrytyczną odlewu staliwnego po wytrawieniu odczyniukiek miedziowym. Powiększenie: X4.
Staliwo w stanie surowym ma zwykle strukturę chartakteiyzującąsię iglastą postacią ferrytu wydzielonego zarówno wewnątrz ziam jak i wzdłuż byłych granic ziam austenitu. Struktura taka jest nazywana strukturą Widmannstattena. Powstaje ona na skutek dość szybkiego clilodzema z bardzo wysokich temperatur. (Struktura taka występuje również w silnie przegrzanych stalach np. w pobliżu spoiny w połączeniach spawanych). Staliwa gruboziarniste o dużym nasileniu cech struktury Widmannsttatena są mało odporne na działanie obciążeń dynamicznych i działanie karbu. Dlatego po wyjęciu z fonny, oczyszczeniu i odcięciu nadlewów, odlewy ze staliwa obrabia się cieplme.