3818437921

POZYTYWIZM WARSZAWSKI

Na początku mojego referatu chciałabym skupić się na temacie mojego wystąpienia. Pozytywizm warszawski (wg. Encyklopedii PWN) jest to prąd ideowy oraz publicystyczne -literacki rozwijający się w latach 1864-1890głównie w Warszawie. Pozytywizm Warszawski rozpoczyna się zaraz po zakończeniu Powstania Styczniowego i trwa ok. 36 lat.

W1864 roku została przeprowadzona reforma uwłaszczeniowa chłopów. W okresie tym w Królestwie Polskim powstawał wielki przemysł. Oba te czynniki wpłynęły na szybki upadek warstwy szlacheckiej oraz osłabienie jej dominującej roli w społeczeństwie. Wraz z rozwojem sił wytwórczych powiększają się wpływy i znaczenie nowej klasy społecznej - mieszczaństwa. To właśnie do mieszczaństwa na służbę będą przychodzili potomkowie zrujnowanych właścicieli ziemskich. Ponieważ dla Polaków dostęp do służby wojskowej był zamknięty. Młodzież nie mając wielkiego wyboru wypełnia uczelnie w Warszawie, Rosji i zagranicą. Kształcą się tam przyszli specjaliści tj: lekarze, technicy, inżynierowie, handlowcy oraz bankowcy.

Pojawienie się nowej klasy społecznej nie obyło się bez ostrej walki ideologicznej nazwanej „WALKĄ MŁODYCH ZE STARYMI”. Obóz młodych zwalczał pozostałości feudalnych instytucji i szlacheckiej świadomości. Poszukiwali oni oparcia dla swoich społecznych programów w naukach przyrodniczych oraz filozofii racjonalistycznej. Odrzucali zaś romantyczne koncepcje filozofii mistycznej. Wsparciem dla inteligencji mieszczańskiej stały się: ewolucjonizm Spencera oraz empiryzm i u tyli ta ryz m Mil la. Są one niejako wyzwaniem filozoficznym dla mieszczaństwa. Lecz nie tylko Spencer i Mili odznaczyli swe piętno na sposobie myślenia Polskiej Klasy Mieszczańskiej są to również Bucki i Darwin. Obaj myśliciele kreując prawa rozwojowe przyrody i społeczeństwa podważali podstawowe założenia rozwoju społecznego i tradycyjnej genetyki. Darwinizm zaś stał się nie tylko teorią naukową lecz murem dzielącym ludzi. Dyskusje związane ze sformułowaniem przez Darwina teorii walki o byt, doboru naturalnego, czy dziedziczności stawały się nie tylko dyskursami naukowymi ale również ideologicznymi.

Pomimo upowszechnienia się w Polsce zagranicznych teorii, Pozytywizm Warszawski znacząco odbiegał od pozytywizmu zachodnioeuropejskiego. Na zachodzie objawiał się on poprzez rozwój poszczególnych nauk w określonych systemach filozoficznych, zaś w Polsce był to ruch społeczno-ekonomiczny. Pozytywizm Polski i Europejski łączy ogólna zasada trzeźwości, utylitaryzmu oraz oparcia się na zdobyczach nauki.

Pomimo różnic w każdym kraju przejście do systemu kapitalistycznego wiązało się ze zmianami w edukacji, która była centralnym punktem reform i zmian.

W Anglii mieszczaństwo bardzo interesowało się zmianami systemu kształcenia, tak aby nauczać podstaw produkcji, przy równoczesnym rozwoju fizycznym, po to aby łatwiej było walczyć o nowe rynki zbytu. Tendencje te wyraża pedagogika Locke'a będącego synem klasowego kompromisu 1688. Kompromis ten to sojusz bogatego mieszczaństwa z możnowładztwem, w wyniku którego w Anglii zapanowała monarchia konstytucyjna (gwarantuj ąco szeroki zakres praw politycznych mieszczaństwu).

We Francji żywy rozwój myśli pedagogicznej w XVIII w. Zawdzięczamy głównie konfliktowi pomiędzy postępem sił wytwórczych, a przeżytymi formami ustroju społecznego. Czołowym przedstawicielem zmian we Francji był Rousseau, który podjął walkę z arystokracją feudalną oraz podważył cały system wychowania i oświaty. Szczytowym wyrazem myśli rewolucyjnej w dziedzinie edukacji był Projekt Organizacji Wychowania Publicznego przedstawiony na Zgromadzeniu Narodowym przez Condorceta. Głosił on, powszechność i równość edukacji.