3818438068

Sztukę świata egejskieg dzielimy na szukę mykeńską i kretenską, zwaną czasem sztuką minojską dzięki Sir Arthurowi Evansawi, który scharakteryzował swoje znaleziska i nazwał od imienia legendarnego władcy Minosa.

Zwróćcie uwagę, że łączymy w jednym temacie sztukę Krety, greckiej wyspy oraz sztukę miasta Mykeny - znajdującego się w północno-wschodniej części Peloponezu (półwyspu greckiego).

Sztuka kretenską (od ok 2000 r. p.n.e.)

-    lekka, wytworna architektura

-    pomieszczenia o maksymalnej wygodzie, zawierające łazienki, przestronne tarasy

-    elegancja, dobry smak i wyrafinowanie

Architektura

Pałac królewski w Knossos

Rekonstrukcja pałacu królewskiego w Knossos

Pałac królewski w Knossos, Kreta - ruiny

-    pałac pokrywał powierzchnię ok 3 hetarów

-    zawiły układ komnat, przejść i tarasów (co widać na rekonstukcji) -stąd legenda o Mi nosie

-    liczne malowidła ścienne (Damy dworu, Mała Paryżanka)

-    obecna kanalizacja i wodociągi

-    do typowej dekoracji sztuki minojskiej należą rogi

Malarstwo

Minojskie malarstwo wiąże się z dekoracją ścian i podłóg w pałacach budowanych na Krecie. Większość malowideł odkrytych w Knossos to niewielkie fragmenty zachowane w nienajlepszym stanie i poddane rekonstrukcji, która budziła i budzi sporo kontrowersji wśród naukowców (żywe kolory nie są dziełem antycznych artystów...).

-    płaskie, sylwetowe ujęcie postaci

-    przedstawienie oka i torsu na wprost

-    nogi i głowa profilem

-    skojarzenia z Egiptem nieprzypadkowe, Kreta i Mykeny stykały się z kulturą egipską na drodze wojen i wymian handlowych

Paryżanka (ok 1700 r. p.n.e, wys. 22 cm)

Paryżanka, pałac w Knossos, Kreta

-jeden z najsłynniejszych fresków znalezionych w Knossos

-    powstało niewątpliwie pod wpływem malarstwa egipskiego

-    artyści kreteńscy byli znakomitymi obserwatorami przyrody i częściej potrafili uciec od schematów kompozycyjnych, które dominowały w malarstwie egipskim

-    malowidło swoją nazwę zawdzięcza niezwykłemu wdziękowi i elegancji ukazanej kobiety.

Postać Paryżanki ukazana została z profilu, obwiedziona jest grubym czarnym konturem podkreślającym kształt nosa i wydatne, umalowane usta Nienaturalnie wielkie, podkreślone czarną kreską oczy należały zapewne do kanonu ówczesnej mody. Przedstawiona na malowidle kobieta ma wspaniałe, poskręcane w ldd czarne włosy, a jeden kosmyk spada jej zalotnie na czoła Widoczny jest jeszcze fragment bogato zdobionej sukni z głębokim dekoltem ukazującym zwyczajem kreteńskim obnażone piersi. Niestety zachowało się fragmentarycznie.

Posługiwanie się w malarstwie ściennym grubą linią konturową pojawiło się w późniejszym okresie ok.1400 r. p.n.e. Fresk Paryżanka świetnie ukazuje główne cechy malarstwa kreteńskiego.

Ceramika