© Kamil Paduszyński 2010
Biotechnologia
r.a. 2009/10
mgr inż. Kamil Paduszyński
Wszelkie prawa zastrzeżone © Kamil Paduszyński 2010
Warszawa, 3 czerwca 2010 r.
UWAGA! BARDZO WAŻNE!
Czytelnik mosi zdawać (sobie sprawę z tego, że prezentowany materiał NIE JEST JEDYNYM materiałem obowiązującym do egzaminu. Do egzaminu obowiązuje Państwa literatura przedstawiona na pierwszym wykładzie oraz notatki z wykładu.
Pierwszym i zarazem najważniejszym krokiem jest zapoznanie się z treścią rozdziału podręcznika Elementy elektrochemii poświęconego klasyfikacji półogniw galwanicznych (półogniwa pierwszego, drugiego, trzeciego rodzaju, ogniwa redox, gazowe, itd.). Znajomość tych treści wydaje się być w mojej opinii niezbędna w rozwiązywaniu problemów związanych z projektowaniem schematów ogniw na podstawie równania reakcji chemicznej.
Omówię teraz rozwiązywanie problemu reakcja => schemat ogniwa na kilku (reprezentatywnych) przykładach.
Ogólny schemat postępowania zawsze wygląda następująco:
1) „rozłożenie” równania reakcji sumarycznej na dwie reakcje „składowe”: reakcję redukcji oraz reakcję utleniania;
2) odpowiedzenie na pytanie: w jakich typach półogniw mogą być realizowane „reakcje składowe”.
Przykład 1:
2H2(g) + 02® —> 2H20(C)
Reakcje składowe:
redukcja: 02<g) +4H+(aq) + 4e -» 2H20(C)
utlenianie: H2(g) + 20H' (aq) —> 2H20(C) + 2e / x 2
£ 2H2(g) + 02(j.) + 4H*(aq) + 40H (aq) 6H20(C)
Y 2H2(g) + 02(£) —> 2H20(c) <— OK. Zgadza się!
1