3860643955

Kład jesl to zarys figury płaskiej leżącej w płaszczyźnie poprzecznego przekroju przedmiotu⁰, obrócony wraz z tą płaszczyzną o 90° i położony na widoku przedmiotu (kład miejscowy - rys. 5.29a), lub poza jego zarysem (kład przesunięty - rys. 5.29b, c). Kierunek obrotu płaszczyzny przekroju wraz z kładem powinien być zgodny z kierunkiem patrzenia na przedmiot od strony prawej (rys. 5.29a, b) lub od dołu (rys. 5.29c, d), a więc płaszczyznę tę należy obracać w lewo lub do góry, w zależności od jej położcnia.²⁾

Kłady miejscowe wolno rysować tylko wtedy, gdy nie zaciemniają rysunku; rysuje się je liniami cienkimi, zaś kłady przesunięte-liniami grubymi, jak zwykle rzuty. Jeżeli płaszczyzna przekroju przechodzi przez oś otworu walcowego lub stożkowego, to kład uzupełnia się widokiem krawędzi otworów (rys. 5.29b) leżących za płaszczyzną przekroju (aby uniknąć „rozpadnięcia się” kładu na dwie odrębne części). We wszystkich innych przypadkach, w których kład składałby się z dwóch (rys. 5.30a) lub więcej części oddzielnych, należy rysowaćjiie-kład, lccz-pcgekrój (rys. 5.30b).

C)

Rys. 5.29. Kłady miejscowe i przesunięte

^,ł Różnica między kładem i przekrojem polega na tym, że w kładzie nie występują zarysy przedmiotu znajdujące się za płaszczyzną przekroju (porównaj rys. 5.2lc z 5.29b).

mtta-PN^ł91/N-Q16Q4 me-uwzglednia-lei zasady.

Rys. 5.31. Kilka kładów jednego przedmiotu