a) PbO + CO -> Pb + CO,
n u ii u o iv ii
Pb O + C O Pb + CO,
II red. 0
(U) Pb + 2e -» Pb + 2 • 1
II Uli. IV
(R) C 2e —» C 2-1
IV II II ii o IV II
b) SnO, + C O -> Sn + C O,
IV red. 0
(U) Sn + 4e -» Sn +4-1
II utl. IV
(R) C 2e —» C 2 -2
IV II II II 0 IV II
SnO, + 2C O —> Sn + 2C O,
W oparciu o podane substraty zapisujemy równanie reakcji, w której produktami są otów i tlenek węgla (IV), Obliczamy stopnie utlenienia i piszemy równania połówkowe. Ponieważ liczba pobranych i oddanych elektronów jest taka sama, współczynniki stechiometryczne są równe 1 (nie piszemy ich w równaniu). Ołów przyjmuje elektrony w reakcji redukcji, jest zatem utleniaczem. Reduktorem jest węgiel, który oddając elektrony ulega utlenianiu. Sprawdzamy, że liczba atomów ołowiu, węgla i tlenu jest taka sama po obu stronach równania - równanie jest uzgodnione.
W oparciu o treść zadania piszemy równanie reakcji i obliczamy stopnie utlenienia pierwiastków. Układamy równania połówkowe. Cyna przechodząc z + IV stopnia utlenienia na 0 przyjęta 4 elektrony w reakcji redukcji, zaś węgiel oddał 2 elektrony w procesie utleniania (zmieniając stopień utlenienia z II na IV). A zatem aby uzgodnić liczbę elektronów, należy przed związkami zawierającymi węgiel po lewej i prawej stronie równania wpisać 2 (mnożnik z drugiego równania połówkowego). Jedynki dotyczącej cyny nie piszemy. Liczba wszystkich atomów po obu stronach równania jest taka sama, więc równanie zostało poprawnie uzgodnione.